Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 237: เลือดออก

ฉันพยายามปลอบแบรดอยู่ แต่ยิ่งพูดไปเรื่อยๆ ฉันก็เริ่มรู้สึกอารมณ์ปั่นป่วนไปหมด เสียงฉันสั่น น้ำตาคลอ และฉันก็พล่ามออกไปมากกว่าที่ตั้งใจ

ความคิดถึง ความกังวล และความไม่สบายใจทั้งหมดในช่วงสองเดือนที่ผ่านมาทะลักออกมาหมด ฉันพูดวนไปวนมา แต่ใจความสำคัญคือเขามีสาวๆ สวยๆ อยู่รอบตัว ในขณะที่ฉันต้องอยู่คนเดีย...