Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 194: ปรัชญา

ตอนนี้ไม่มีทางกลับแล้ว

'ทำไมเธอถึงยอมทนกับเรื่องบ้าๆ พวกนี้?' ฉันร้องออกมาในใจ

"เจน ใจเย็นๆ รวบรวมสติหน่อย ฉันคิดถึงเธอคนที่ไม่กลัวอะไรเลย" หลุยส์ยืนอยู่ตรงหน้าฉัน ร่างสูงของเขาทอดเงาคลุมตัวฉัน

ฉันเงยหน้ามองและเห็นบางอย่างในดวงตาของเขา—ความหวัง ความรัก ความห่วงใย และความรู้สึกช่วยอะไรไม่ได้นิดๆ

...