Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 182: การรกร้าง

ฉันพยายามรวบรวมสติ แต่คำพูดฉันออกมาสับสนปนเปกันไปหมด

จังหวะนั้นเองที่ฉันตระหนักได้—แบรดคือทุกสิ่งทุกอย่างของฉัน ถ้าไม่มีเขา ฉันคงเป็นเหมือนซอมบี้

ไม่รู้ได้ยังไง ความรู้สึกที่ฉันมีต่อแบรดลึกซึ้งเสียจนตัวฉันเองยังตกใจ

แบรดกอดฉันแน่นจนแทบหายใจไม่ออก ด้วยน้ำตาคลอเบ้า เขาพูดว่า "ที่รัก พี่ไม่ได้เกลียด...