Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 144: มากเกินไป

หัวใจผมอ่อนแอมาตลอด เติบโตมาด้วยกัน น้ำตาและคำวิงวอนของผู้ใหญ่ หลังที่เศร้าของแบรด ทุกอย่างเหมือนโซ่ที่ขังผมไว้โดยไม่มีทางออก

เช้าวันที่ห้า ผมเดินเข้าห้องผู้ป่วย เห็นเอ็มม่าตาแดง คว้ามือผมไว้แล้วร้องไห้ฟูมฟาย เธอพูดว่า "เจน ช่วยแดเนียลด้วย เขาทำไม่ดีกับเธอ แต่เขาใส่ใจเธอนะ เขาชอบเธอ เธอให้อภัยเขาได...