Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 121 น้ำตา

ฉันหันไปและเห็นแบรดยืนอยู่ห่างไปเพียงไม่กี่ก้าว กำลังยิ้มบางๆ

หลังจากหลายวันที่ไม่มีการติดต่อ โทรไม่รับ และข้อความใน Facebook ที่ถูกเพิกเฉย ฉันคิดว่าเราจบกันแล้ว แต่เขาก็มาอยู่ตรงนี้ สายตาของเราสบกัน ความรู้สึกเจ็บปวดและความสงสัยของฉันปะทะกับสายตาระมัดระวังของเขา ความเข้าใจง่ายๆ ที่เราเคยมีหายไปแล้...