Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 111 อธิบายไม่ได้

แดเนียลทำเป็นไม่ได้ยินฉัน เดินไปเรื่อยๆ ตามจังหวะของตัวเอง

เขาล้วงมือในกระเป๋าชุดวอร์ม ในที่สุดก็เดินมาเคียงข้างฉัน ไม่ว่าฉันจะพยายามสลัดเขาออกไปแค่ไหน เขาก็ยังคงเงียบและเดินต่อไป

แสงจันทร์สว่างไสว ทอดเงายาวบนพื้น เหมือนเส้นขนานสองเส้นที่ไม่มีวันบรรจบกัน

แม้แต่พระจันทร์ก็ดูเหมือนจะรู้ว่าไม่มีอนาค...