5.ความสุขในเวลากลางคืน
"โอ้ อีไลจาห์ แบบนั้นแหละ!" ฟิโอน่าครางด้วยความสุขที่แล่นผ่านร่างกายเธอขณะขยับขึ้นลงบนแก่นกายของอีไลจาห์ เสียงครางของทั้งคู่ดังก้องห้อง กลิ่นของการร่วมรักลอยอบอวลในอากาศพร้อมกับความสุขที่ไหลผ่านร่างกายทั้งสอง
"แบบนั้นแหละ ขึ้นถึงจุดสุดยอดให้ฉันสิ" เขาครางพลางมองหญิงสาวที่อยู่เหนือร่างเขา หน้าอกของเธอกระเด้งขึ้นลงตามจังหวะที่เขากำสะโพกเธอแน่นกดลงบนแก่นกายของเขา
ศีรษะของเธอเอียงไปด้านหลังด้วยความเสียวซ่าน แก้มแดงระเรื่อ ผมยุ่งเหยิงดูเซ็กซี่ แต่แม้จะอยู่ในห้วงแห่งราคะ อีไลจาห์ก็ไม่ได้อินกับมันอย่างเต็มที่ แน่นอนว่ามันรู้สึกดีมาก และเธอก็เซ็กซี่ แต่มีบางอย่างที่ขาดหายไป
ทันใดนั้น ภาพของสการ์เล็ตที่ขยับขึ้นลงบนร่างเขาก็ผุดขึ้นในความคิด บีบเค้นหน้าอกในยกทรงสีแดงเซ็กซี่ ศีรษะที่มีผมสีแดงเพลิงเอียงไปด้านหลังขณะกัดริมฝีปากอวบอิ่ม...
เขาชะงักด้วยความตกใจกับภาพที่ผุดขึ้นในความคิด
"โอ๊ย!" ฟิโอน่าร้องเบาๆ พลางจับข้อมือของอีไลจาห์ เขากะพริบตาไล่ภาพนั้นออกจากหัว มองลงไปที่มือของเธอที่กำข้อมือเขาแน่น ตาเขาเบิกกว้างเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าเขากำสะโพกเธอแน่นเกินไป นิ้วของเขาจิกลงไปในเนื้อเธอ
"เฮ้ย ขอโทษ!" เขาพูดพลางปล่อยมือ เห็นรอยที่เขาทิ้งไว้ เธอยิ้มอย่างอ่อนแรงพลางส่ายหน้า วางมือบนหน้าอกเขาแล้วเริ่มขยับขึ้นลงบนตัวเขาอีกครั้ง แต่เธอไม่ได้ไปไกล เขาจับเอวเธอยกขึ้นจากตัวเขาแล้ววางลงบนเตียงก่อนลุกขึ้นนั่ง
เขาทำแบบนี้ต่อไปไม่ได้ เธอไม่ได้ทำให้เขารู้สึกอะไรอีกแล้ว การเห็นภาพที่น่าตกใจในหัวทำให้เขาตระหนักว่าเขาคิดอย่างไรกับสการ์เล็ต
"ที่รัก... มีอะไรหรือเปล่า?" ฟิโอน่าถามอย่างอ่อนโยนพลางวางมือเรียวบนต้นแขนกำยำของอีไลจาห์ อีไลจาห์เกร็งตัว
"อย่า" เขาพูด เสียงเย็นชาอันตรายจนทำให้ฟิโอน่าชะงัก
"ข-ขอโทษค่ะ..." เธอพูด ความเงียบตึงเครียดตกอยู่ระหว่างพวกเขา
พวกเขาเป็นคู่นอนที่คบๆ เลิกๆ มาหลายปีก่อนที่เขาจะไปฝึกเป็นอัลฟ่า ทุกครั้งที่เขามาเยี่ยม พวกเขาก็จะมีอะไรกัน
หลายคนคิดและหวังว่าพวกเขาจะกลายเป็นคู่ชีวิต ซึ่งไม่ใช่กรณีนี้ มันเป็นเรื่องที่ทำให้ฟิโอน่าเสียใจอย่างลึกซึ้งภายในใจ เธอยังแอบหวังว่าอีไลจาห์จะตกหลุมรักเธอและยอมรับเธอ
เป็นที่รู้กันว่าเขาไม่ค่อยเชื่อในพันธะคู่ชีวิตหรือคุณค่าของมัน เขาเตือนเธอเสมอไม่ให้เรียกเขาด้วยชื่อที่แสดงความรัก และทำให้ชัดเจนว่าพวกเขาไม่ได้เป็นอะไรมากไปกว่าคู่นอนชั่วคราว หนึ่งในหลายๆ คน
ความจริงที่ว่าพวกเขาไม่ใช่คู่ชีวิตไม่เคยรบกวนอีไลจาห์ เพราะเขาไม่ได้มองเธอเป็นอะไรมากไปกว่าคู่นอนที่ดี ซึ่งตอนนี้ชัดเจนว่ามันไม่ได้ผลอีกต่อไป
"ฉันแค่... คุณโอเคมั้ย? มีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า? ฉันทำอะไรผิดหรือเปล่า?" เธอถามเบาๆ ขณะที่เขาลุกขึ้นหยิบกางเกงในและกางเกงขายาวมาสวม เธอยังเห็นแก่นกายใหญ่หนาของเขาปูดโปนอยู่
"ดูเหมือนว่าเธอไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกอะไรอีกแล้ว" เขาพูดเบาๆ คำพูดของเขาโหดร้ายและเขารู้ดี เธอสะดุ้งกับคำพูดเหล่านั้น รู้สึกเจ็บปวดจากการถูกปฏิเสธ
"ฉันขอโทษ บางทีเราอาจจะลองอย่างอื่น..." เธอพูดพลางคุกเข่าที่ขอบเตียง รู้สึกเปราะบางมาก
เขามองเธอ เขายอมรับว่าในบรรดาผู้หญิงที่เขาเคยนอนด้วย เธอน่ารำคาญน้อยที่สุด เธออาจจะเป็นลูน่าที่เหมาะสม เธอจริงใจ อ่อนหวาน และห่วงใยผู้อื่น แต่เขาไม่เคยมองเธอเป็นอะไรมากกว่านั้น
"ถ้าเราต้องพยายามทำให้มันได้ผล มันก็แปลว่าไร้ประโยชน์แล้ว ไม่ใช่เรื่องส่วนตัวนะฟิโอน่า... แต่ฉันคิดว่าเราจบกันแน่ๆ" เขาพูดโดยไม่สนใจจะใส่เสื้อ ถือมันไว้ในมือแล้วเดินไปที่หน้าต่าง เหลือบมองหมาป่าหญิงที่มีน้ำตาคลอตา แต่มันไม่ได้รบกวนเขา เขากระโดดออกไปตกลงมาสองชั้นถึงพื้น ลงจอดอย่างง่ายดายก่อนจะยืดตัวขึ้นและมุ่งหน้ากลับบ้าน จิตใจของเขาสับสนและมีอาการแข็งตัวที่ไม่สบายตัวมาด้วย
เมื่อเข้าคฤหาสน์ เขาขึ้นบันไดทีละสองขั้น เข้าห้องนอนของเขาโยนเสื้อลงพื้นก่อนเดินเข้าห้องน้ำที่ติดกัน ห้องน้ำที่ใช้ร่วมกับสการ์เล็ต กลิ่นของเธอแรงในที่นี่ทำให้เขาแข็งตัวมากขึ้น
เฮ้ย เธอกำลังทำให้จิตใจเขาสับสนจริงๆ... เขาถอดเสื้อผ้าเข้าห้องอาบน้ำ สายตาไม่พลาดของใช้ในห้องน้ำของเธอที่วางอยู่ที่มุมอ่างอาบน้ำ เสื้อผ้าที่ใช้แล้วของเธอห้อยออกมาจากตะกร้าใกล้ประตูที่เชื่อมไปยังห้องนอนของเธอ จิตใจของเขาล่องลอยไปที่ภาพของเธอในยกทรงสีแดง แก่นกายของเขากระตุกเมื่อนึกถึง เขาตบมือลงบนผนังห้องน้ำคิดว่าเขากำลังทำบ้าอะไรอยู่? เขาเอามือโอบรอบแกนกายที่แข็งตัวของเขา ลูบตัวเองขณะที่นึกภาพเธอในใจ ท่าทางของเธอตอนที่เขาเลียแผลของเธอ กลิ่นความต้องการของเธอ... ก้นของเธอที่ขยับอย่างเซ็กซี่ในกางเกงโยคะของเธอ...
เขาครางขณะที่เร่งมือเร็วขึ้น จินตนาการถึงริมฝีปากสีแดงเซ็กซี่นั่นห่อหุ้มรอบแก่นกายของเขา หลงอยู่ในห้วงความคิด เขาไม่ทันสังเกตเมื่อประตูห้องน้ำจากห้องของสการ์เล็ตเปิดออก...
เวลาผ่านไปพักใหญ่แล้วตั้งแต่อีไลจาห์จากไป สการ์เล็ตอาบน้ำเสร็จ เลื่อนดูอินสตาแกรม - โพสต์รูปหนึ่งสองรูป - แล้วยังเปิดเพลงและพยายามอ่านหนังสือด้วย อย่างไรก็ตาม สการ์เล็ตไม่สามารถมีสมาธิได้ รู้สึกหงุดหงิดโดยไม่มีเหตุผลชัดเจน อืม... จริงๆ ก็มีเหตุผล เหตุผลที่เธอไม่ยอมรับ
เธอคิดถึงทุกอย่างที่เกิดขึ้น จิตใจเธอย้อนกลับไปคิดถึงช่วงเวลาเล็กๆ น้อยๆ ก่อนหน้านี้ มันหมายความว่าอะไรกันแน่?
เธอกินช็อกโกแลตที่กำลังเคี้ยวอยู่จนหมด โอ้ เธอรักช็อกโกแลตเหลือเกิน... เธอครางพลางลุกขึ้นนั่ง ตัดสินใจแปรงฟันและเข้านอน
เธอเดินไปที่ประตู คิดว่านั่นเป็นอีกเรื่องที่น่ารำคาญ การที่ต้องใช้ห้องน้ำร่วมกับเขา การที่ห้องน้ำจะมีกลิ่นของเขาตลอดเวลาจะยิ่งทำให้เธอคิดถึงเขา... เธอหมกมุ่นอยู่กับความคิดจนไม่ได้สังเกตเสียงฝักบัว
เมื่อเปิดประตูเธอก้าวเข้าไป ถูกม่านไอน้ำปกคลุม เธอขมวดคิ้วด้วยความสับสนก่อนที่ดวงตาจะเบิกกว้างด้วยความตกใจ ความจริงแจ้งชัดเมื่อสายตาเธอตกลงบนร่างอันงดงามราวกับเทพเจ้าในฝักบัว.. กำลังช่วยตัวเอง
แก้มของเธอร้อนผ่าว เสียงหายใจสะดุดหลุดออกมา เธอไม่อาจหยุดสายตาจากการกวาดมองเขา เขาเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ กล้ามเนื้อที่น่าหลงใหล สมบูรณ์แบบ...
กล้ามท้องของเขาดูราวกับถูกสลักจากหิน ร่องกล้ามเนื้อตรงสะโพกทำให้เธอต้องเลียริมฝีปาก เธอรู้สึกได้ถึงความเต้นตุบๆ ที่แก่นกายเมื่อสายตาเลื่อนต่ำลง หัวใจเต้นรัวเมื่อมองเห็นแก่นกายแข็งขืนในมือของเขา พระเจ้า ไม่เคยนึกเลยว่ามันจะ... สมบูรณ์แบบขนาดนี้...
เสียงครางดึงเธอกลับสู่ความเป็นจริง เมื่อน้ำขาวขุ่นพุ่งออกจากปลายทำให้เธอหน้าแดงและรีบหันหลังออกจากห้องน้ำ ปิดประตูดังปัง
อีไลจาห์เงยหน้าขึ้นเมื่อได้ยินเสียงประตูปิด คิดในใจว่า บ้าเอ๊ย... เธอเพิ่งเห็นเขากำลังช่วยตัวเองหรือ? น่าเสียดายที่เขาไม่ทันรู้ตัว มันคงจะดียิ่งกว่าถ้ามีของจริงอยู่ตรงหน้าตอนที่เขาถึงจุดสุดยอด...
เขายิ้มมุมปากขณะหยิบเจลอาบน้ำของเธอ
อืม... อย่างน้อยก็มีอะไรให้แหย่เธอพรุ่งนี้...
สการ์เล็ตวางมือบนอก หัวใจของเธอเต้นระรัว ภาพนั้นชัดเจนในความคิด
"โอ้ พระแม่เจ้า..." เธอครางออกมา เธอลุกขึ้นล็อคประตู ท้องของเธอยังบิดเกร็ง และความปรารถนายังเต้นตุบ
เธอปิดโคมไฟและเพลง โยนตัวลงบนเตียง เขาไม่ได้ไปหาฟิโอน่าหรอกหรือ?
เกิดอะไรขึ้นที่ทำให้แผนของเขาเปลี่ยนและต้องมาจัดการตัวเอง? เธอหน้าแดง ภาพนั้นชัดเจนในความคิดขณะที่เธอลูบฝ่ามือลงบนใบหน้า จ้องมองเพดาน แสงจันทร์ลอดผ่านช่องว่างของม่านเข้ามาในห้องนอน ทอดเป็นแนวแสงบางๆ ข้ามห้อง
เธอกัดริมฝีปาก สอดมือเข้าไปในกางเกงขาสั้นผ้าไหมและหลับตาเมื่อนิ้วสัมผัสจุดอ่อนไหว เธอครางเบาๆ วนนิ้วเหนือมัน และใช้มืออีกข้างดึงกางเกงลง เธอแยกริมฝีปากเพื่อการเข้าถึงที่ดีขึ้นขณะเลียปลายนิ้ว แล้วนำกลับไปสัมผัสจุดอ่อนไหวอีกครั้ง
"โอ้ พระเจ้า..." เธอครางเบาๆ ปรนเปรอตัวเอง ภาพของอีไลจาห์ในฝักบัวชัดเจนในความคิด ผมสีน้ำตาลเปียกน้ำตกลงมาปรกหน้า มือข้างหนึ่งยันผนังฝักบัว มืออีกข้างที่แข็งแรงกำรอบแก่นกายอันแข็งขืน จินตนาการถึงนิ้วของเขาสอดเข้ามาในตัวเธอ เธอสั่นสะท้านอย่างรุนแรง จินตนาการถึงริมฝีปากของเขาบนตัวเธอ เลียและจูบเธอ... ความสุขสมในแก่นกายกำลังก่อตัว และเธอปล่อยให้จิตใจโลดแล่น ความคิดต้องห้ามเกี่ยวกับอีไลจาห์รุนแรง ความคิดที่เธอไม่กล้าเอ่ยออกมาดังๆ
เธอปล่อยเสียงครางเบาๆ เมื่อความสุขสมแผ่ซ่านไปทั่วร่าง หลังของเธอโค้งขึ้นจากเตียงเล็กน้อยขณะที่เธอหายใจเฮือก สั่นสะท้าน เธอกะพริบตาเพื่อให้สมองโล่ง
"บ้าเอ๊ย อีไลจาห์... ฉันเกลียดนายที่ทำให้ฉันเป็นแบบนี้" เธอพึมพำ ดึงกางเกงขาสั้นขึ้น ซุกใบหน้าที่ร้อนผ่าวลงในหมอน รู้สึกอับอายกับตัวเองเล็กน้อยที่ช่วยตัวเองด้วยความคิดถึงพี่ชายต่างพ่อ พี่ชายต่างพ่อที่เซ็กซี่อย่างไม่น่าเชื่อ...