Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 299 คำร้องขอความเมตตา

แอนดรูว์พยายามดิ้นรนแต่ก็ไร้ผล นอกจากปากที่ยังพูดและขยับได้ แม้แต่คอของเขาก็ไม่สามารถขยับแม้แต่นิดเดียว เขารีบยอมรับความผิดและยอมแพ้ต่ออีธาน

"ทำไมคุณถึงทำแบบนั้นตั้งแต่แรก ตอนที่ผมพยายามคุยดีๆ เมื่อกี้ คุณไม่ได้มีท่าทีที่ดีแบบนี้เลยนี่" อีธานถอนหายใจอย่างหมดหนทาง รู้สึกทั้งหงุดหงิดและขบขันไปพร้อมกั...