Read with BonusRead with Bonus

บทที่สิบแปด

แคลร์ พีโอวี

ประมาณเก้าโมงครึ่งเช้า มีคนมาเคาะประตูห้องฉัน

“เข้ามาเลย!” ฉันตะโกนออกไป รู้สึกขี้เกียจเกินกว่าจะลุกขึ้นไปเปิดประตู เจน แม่บ้านส่วนตัวคนใหม่ของฉันก็เข้ามาพร้อมรอยยิ้มกว้างบนใบหน้า

“สวัสดีค่ะ คุณผู้หญิง!” เธอทักทายฉัน

“สวัสดีจ้ะ เจน เรียกฉันว่าโซเฟียก็ได้นะ” ฉันตอบเธอ

“ขอโทษค่ะ คุณโ...