Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 57

ดาเลีย

หนึ่งเดือนต่อมา

ฉัน: วันนี้ฉันเจอเธอ

โนอาห์: จริงเหรอ? ที่ไหนล่ะ?

ฉัน: ที่เวฟ ฉันเห็นเธอลงจากรถตอนที่พวกเรากำลังออก

โนอาห์: มีโอกาสที่เธอลืมอะไรไว้แล้วจะกลับมาเอาอีกเร็วๆ นี้ไหม?

ฉันยิ้มออกมาและพิงกำแพง ตั้งแต่เราบังเอิญเจอกันที่ร้านกาแฟนั้น เราก็เริ่มส่งข้อความและโทรห...