Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 23

ดาเลีย

“เฮ้” ฉันพิมพ์ทักทายด้วยรอยยิ้มบ้าๆ บอๆ ในกล่องข้อความของโนอาห์ แต่เมื่อย้ายมือไปที่ปุ่มส่ง ฉันหยุด “...เฮ้? ...จริงๆ เหรอ?” ฉันพึมพำด้วยสายตาจ้องมองสิ่งที่พิมพ์ และหลังจากจ้องมันอยู่สองสามวินาที ฉันก็ลบมันออก

ฉันเอนหัวไปด้านหลังและครางด้วยความหงุดหงิดเพราะคิดว่าจะส่งข้อความอะไรให้โนอาห์...