Read with BonusRead with Bonus

บทที่ XCII: ปาฏิหาริย์

แสงเช้าสาดส่องผ่านหน้าต่างลูกกรงของห้องหับในวังหลวง ขณะที่พระราชาเดินตรงไปยังห้องของดารา กลิ่นธูปหอมอบอวลอยู่ในอากาศ ผสมกับเสียงกรอบแกรบเบาๆ ของม่านผ้าไหมที่ประดับห้อง ดารานอนอยู่บนเตียง ร่างกายยังคงอ่อนแอและซูบผอม ความงามที่เคยเปล่งประกายของเธอจางหายไปเพราะโรคร้ายที่เกือบคร่าชีวิตเธอ ใบหน้าที่เคยซี...