Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 8: ดยุค

เมื่อวันเวลาผ่านไปเป็นสัปดาห์ อิซาเบลล่าก็ค่อยๆ ปรับตัวเข้ากับจังหวะชีวิตในฮาเร็ม พระราชาทรงปรากฏตัวไม่บ่อยนัก ดูเหมือนว่าจะมีพระราชกิจมากมายที่ต้องจัดการหลังจากสงคราม แต่เมื่อพระองค์เสด็จมา ก็จะเป็นการแสดงออกถึงความฟุ่มเฟือยและเกินพอดี

อิซาเบลล่ามองด้วยความผสมผสานระหว่างความหลงใหลและความรังเกียจ เมื่อพระราชามาพร้อมกับขบวนสนมที่กระตือรือร้นจะเอาใจพระองค์ พวกเขาเต้นรำให้พระองค์ดู การเคลื่อนไหวของพวกเขาสง่างามแต่แฝงด้วยความสิ้นหวังในการแย่งชิงความโปรดปราน ในโรงอาบน้ำ อิซาเบลล่าเห็นภาพพระราชาถูกดูแลโดยผู้หญิงเปลือยกายหลายคนพร้อมกัน ซึ่งเป็นการย้ำเตือนถึงสถานะที่ต่ำต้อยของพวกเธอ

ในหมู่สนมทั้งหมด เลดี้ดาราโดดเด่นในฐานะคู่โปรดของพระราชา การปรากฏตัวของเธอในห้องส่วนตัวของพระราชาเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นบ่อยครั้ง จนเกิดการนินทาและอิจฉาในหมู่สนมคนอื่นๆ แต่ถึงกระนั้น อิซาเบลล่าก็ยังคงตั้งใจที่จะปฏิบัติตามคำแนะนำของอลิเซนต์ โดยการพยายามหลีกเลี่ยงการดึงดูดความสนใจจากพระราชาให้มากที่สุด

แม้จะมีระเบียบวินัยที่เข้มงวดในชีวิตในฮาเร็ม อิซาเบลล่าก็หาความสุขในช่วงเวลาพักผ่อนที่เธอสามารถหาได้ ท่ามกลางบทเรียนภาษา ศิลปะ ดนตรี และประวัติศาสตร์ที่เติมเต็มวันของเธอ เธอหวงแหนช่วงเวลาสงบที่ได้ใช้ร่วมกับอลิเซนต์และความสงบสุขที่เธอพบได้ที่ลำธารลับในสวน ที่ซึ่งเธอสามารถอยู่คนเดียวได้อย่างสมบูรณ์ มักจะเป็นช่วงเช้าตรู่ที่ทุกคนยังหลับอยู่ ห่างไกลจากเสียงกระซิบกระซาบของฮาเร็ม สายตาที่คอยจับจ้องของเลดี้เธดา และงานที่ทำให้เธอรู้สึกต่ำต้อย อิซาเบลล่าพาตัวเองหายใจอย่างผ่อนคลาย เสียงกระซิบของลำธารเป็นยาชโลมใจที่อ่อนโยนต่อจิตวิญญาณที่เหนื่อยล้าของเธอ

แม้เธอจะพยายามหลีกเลี่ยงความสนใจของพระราชา อิซาเบลล่าก็ไม่สามารถละเลยสายตาของพระราชาที่จ้องมองเธออย่างเข้มข้นได้ และในบางครั้งที่เธอกล้าสบตาพระองค์ เธอก็พบว่าตัวเองถูกดึงดูดด้วยความงามของดวงตาของพระองค์ งดงามจนดูเหมือนจะซ่อนความมืดที่แฝงอยู่ในจิตวิญญาณของพระองค์ แม้ในช่วงเวลาส่วนตัวของเธอ อิซาเบลล่าก็ยังรู้สึกถึงเงาของสายตาพระราชาที่คอยตามติดทุกการเคลื่อนไหวของเธอ

“ท่านหญิงทั้งหลาย ขอความกรุณาฟังหน่อยค่ะ!” เสียงของเลดี้เธดาดังขึ้น ตัดผ่านความวุ่นวายในห้องโถงใหญ่ของฮาเร็ม "พระราชาทรงต้องการความงามของพวกท่านเพื่อประดับห้องบัลลังก์ในการเยือนของดยุคแห่งเอิร์กเมนคืนนี้ จำไว้นะคะ พวกท่านต้องเงียบและสง่างามตลอดเวลา!"

คำสั่งนี้ทำให้เกิดเสียงกระซิบกระซาบในหมู่สนม เสียงของพวกเธอผสมผสานระหว่างความตื่นเต้นและความกังวล หัวใจของอิซาเบลล่าหล่นวูบเมื่อได้ยินคำพูดบางส่วนของพวกเธอ เสียงล้อเลียนทำให้เธอรู้สึกหนาวสั่น

"บางทีพระราชาอาจจะเลือกพวกเราสักคนไปแบ่งปันกับดยุค" เด็กสาวคนหนึ่งหัวเราะ คำพูดของเธอเต็มไปด้วยความเสียดสี "ฉันพนันเลยว่าต้องเป็นเบลล่า! พระราชาควรแบ่งเธอให้ดยุคและขบวนของเขาทั้งหมด… รวมถึงม้าด้วย!"

อิซาเบลล่ากำหมัดแน่น กัดฟันด้วยความมุ่งมั่นที่จะไม่สนใจคำเยาะเย้ย "พวกเขาแค่พยายามทำให้เธอหวั่นไหว" อลิเซนต์กระซิบ เสียงของเธอเป็นการปลอบโยนที่นุ่มนวล "อย่าให้พวกเขาทำให้เธอเสียสมาธิ"

แต่ถึงแม้คำพูดให้กำลังใจของอลิเซนต์ อิซาเบลล่าก็ไม่สามารถสลัดความรู้สึกไม่สบายใจที่ก่อกวนในใจของเธอได้ ความคิดที่จะถูกพาไปแสดงต่อหน้าดยุค หรือแย่กว่านั้น ถูกเลือกให้บันเทิงเขาและขบวนของเขา ทำให้เธอรู้สึกคลื่นไส้—เธอรู้ดีกว่าใครว่าพระราชามังกรสามารถโหดร้ายและป่าเถื่อนได้แค่ไหน

พระราชามังกรนั่งอยู่บนบัลลังก์ดำที่น่ากลัวของพระองค์ แผ่รังสีอำนาจที่ดูเหมือนจะเติมเต็มห้องโถงทั้งหมด สนมสิบสี่คนของพระองค์ยืนเรียงรายอยู่ข้างๆ อย่างประณีตงดงามและยอมจำนน

อิซาเบลล่าก้าวไปยืนทางด้านซ้ายของบัลลังก์ ตรงขั้นบันไดต่ำสุดที่นำไปสู่ที่นั่งของพระราชา เลดี้ดารา ผู้เป็นที่โปรดปรานของพระราชา นั่งอยู่ข้างบัลลังก์ หัวของเธอพิงอยู่บนเข่าพระราชา ขณะที่พระองค์จับมือเธอด้วยท่าทางอ่อนโยน

การเห็นเลดี้ดาราใกล้ชิดกับพระราชาเช่นนี้ทำให้อิซาเบลล่ารู้สึกสงสัย—พระราชารักดาราจริงหรือ? ถ้าใช่ ทำไมพระองค์ไม่แต่งงานกับเธอ? ทำไมต้องมีฮาเร็มถ้าพระองค์มีคนโปรด? หรือเป็นแค่สัญลักษณ์ของอำนาจและความมั่งคั่ง หรือมีอะไรอื่นที่ซ่อนอยู่? “เจ้าจะต้องให้กำเนิดลูกให้ข้า แล้วเจ้าก็ตายได้” อิซาเบลล่าคิดถึงคำพูดนั้น ในห้องเดียวกันนี้เมื่อหลายเดือนก่อน ทุกครั้งที่เธอจำได้ เธอได้แต่ภาวนาให้พระองค์ลืมมันไปเสีย บางทีที่อลิเซนต์พูดอาจจะจริง พระองค์แค่ขู่เธอ

เมื่อดยุกเอิร์กเมนเข้ามาในห้องบัลลังก์ การปรากฏตัวของเขาดึงดูดความสนใจ ด้วยผมสีเทาที่ล้อมรอบใบหน้าที่มีรอยแผลเป็นหลายแห่ง เขามีออร่าของผู้มีอำนาจที่ช่ำชอง ท่าทางของเขาแข็งกร้าว และสายตาแหลมคมทำให้เขาดูมีอำนาจที่ไม่ต้องสงสัย

เมื่อขบวนของดยุกตามหลังเข้ามา บรรยากาศในห้องบัลลังก์ก็เปลี่ยนไป ความตึงเครียดแผ่กระจายไปทั่ว อิซาเบลล่าหัวใจเต้นเร็วขึ้นเมื่อเห็นร่างที่น่าเกรงขามเข้ามา ความหวาดกลัวเริ่มคืบคลานเข้ามา

เมื่อมาถึงบัลลังก์ ดยุกหยุด สายตาแข็งกร้าวของเขาสบกับสายตาของพระราชามังกร "พระเจ้าข้า" เขาทักทาย เสียงต่ำและทรงพลัง

พระราชาโน้มศีรษะเล็กน้อยเป็นการตอบรับ รอยยิ้มบาง ๆ ปรากฏที่มุมปาก "ท่านเอิร์กเมน ยินดีต้อนรับ" พระองค์ตอบ เสียงนุ่มนวล "ข้าหวังว่าท่านเดินทางมาอย่างสบายดี"

สายตาของดยุกกวาดมองหมู่สนม "คอลเลกชั่นของท่านน่าประทับใจ" เขากล่าวด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยความดูถูก "ข้าเห็นว่าท่านยังไม่ละทิ้งความหลงใหลในความฟุ่มเฟือยเลยนะ ญาติข้า"

รอยยิ้มของพระราชาแผ่วลงเล็กน้อยที่คำพูดของดยุก แต่พระองค์ก็กลับมาเป็นปกติอย่างรวดเร็ว "ของที่ข้าได้จากสงคราม" พระองค์ตอบอย่างราบรื่น "หัวของพวกนางสวยเกินกว่าจะถูกแขวนไว้ข้างนอก และร่างกายของพวกนาง... อย่างที่ท่านเห็น มันจะเป็นการสูญเสียถ้าต้องทิ้งไว้ในคูน้ำ"

อิซาเบลล่าอดไม่ได้ที่จะสั่นสะท้านกับการปรากฏตัวที่น่าเกรงขามของดยุก คำพูดของพระราชาทำให้เธอรู้สึกหนาวเย็นไปถึงกระดูก

เมื่อการเลี้ยงต้อนรับดยุกเริ่มขึ้น บรรยากาศในห้องบัลลังก์ก็เปลี่ยนจากความเคร่งขรึมไปสู่ความสนุกสนาน โต๊ะยาวถูกจัดเต็มไปด้วยอาหารอันโอชะ และเสียงหัวเราะและการสนทนาที่มีชีวิตชีวาดังก้องไปทั่ว อิซาเบลล่ามองจากข้างสนาม หัวใจหนักอึ้งด้วยความกังวล

สนมส่วนใหญ่ยกเว้นดารา อลิเซนต์ และหญิงสาวอีกสองคน อมาร์นาและลินเซ ไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าร่วมงานเลี้ยง เลดี้เธดาพาสาว ๆ ที่เหลือรวมทั้งอิซาเบลล่ากลับไปที่ฮาเร็ม ที่นั่นเธอจัดพวกเขาเข้าแถวด้วยสายตาที่แข็งกร้าว

ขณะที่สาว ๆ ยืนรอด้วยความประหม่า เลดี้เธดาเริ่มเลือกทีละคน สี่คนถูกเลือกให้ก้าวไปข้างหน้า ความสับสนของอิซาเบลล่าเพิ่มขึ้นเมื่อเธอรู้ว่าเธอเป็นคนที่ห้าที่ถูกเลือก ท้องของเธอปั่นป่วนด้วยความกลัวและความหวาดกลัว

"นี่หมายความว่าอะไร?" อิซาเบลล่าถาม เสียงสั่นเล็กน้อย

ริมฝีปากของเลดี้เธดายิ้มอย่างโหดร้ายขณะที่เธอประกาศคำสั่งที่น่ากลัว "มันหมายความว่า" เธอตอบ เสียงเต็มไปด้วยความชั่วร้าย "พวกเจ้าทั้งห้าจะต้องไปบันเทิงดยุกในห้องส่วนตัวของเขาหลังอาหารเย็น และเขาจะเลือกหนึ่งในพวกเจ้าไปสนองความต้องการในเตียงของเขา"

คลื่นแห่งความสยองขวัญซัดท่วมอิซาเบลล่าเมื่อความเป็นจริงของสถานการณ์เข้ามาเต็มที่ เธอมองไปที่สาวคนอื่น ๆ ข้างเธอ ใบหน้าของพวกเขาสะท้อนความกลัวและความยอมจำนนเช่นเดียวกัน ไม่มีอะไรที่ทำได้ นอกจากภาวนาให้เธอไม่ใช่คนที่ถูกเลือก

Previous ChapterNext Chapter