Read with BonusRead with Bonus

บทที่ CXLV: ความเจ็บปวดที่ซ่อนอยู่

อิซาเบลล่านั่งพิงหมอน ใบหน้าของเธอดูเหม่อลอย แม้ว่าเธอจะดูสะเทือนใจอย่างเห็นได้ชัด แพทย์พยายามปลอบเธอ บอกว่าเวลายังมีและร่างกายเธอจะฟื้นตัว แต่คำพูดเหล่านั้นดูว่างเปล่า—ความเจ็บปวดผ่านไปแล้ว แต่ลูกของเธอก็จากไปเช่นกัน หนึ่งในแพทย์กล่าวเบาๆ ว่า “ขอโทษที่เราไม่สามารถช่วยลูกของพระองค์ได้ พระราชินี”

อิ...