Read with BonusRead with Bonus

การล้อเลียนผู้ชายอาจจบค่อนข้างสนุกหรือไม่...?

"ฟัง ฉันกำลังคิดว่า..." แอนตันหยุดกลางประโยคและเบือนหน้าไปทางอื่น

เซธเลิกคิ้วใส่เขา "ฉันฟังอยู่นะ"

"ฉันกำลังคิดว่าเราอาจจะออกไปข้างนอกคืนนี้ได้ไหม? ฉันหมายถึงไปด้วยกัน ไม่ใช่แค่ออกไปล่าสนุกๆ หรืออะไรแบบนั้น ช่วงนี้เรามักจะสลับกันอยู่บ้าน คนนึงอยู่คนนึงออก มันคงดีถ้าเราเปลี่ยนบ้าง เข้าใจไหม ฉันไม่รู้ว่านายจะไปนานแค่ไหน แต่ฉันคิดถึงนายแล้ว บางทีเราอาจจะใช้โอกาสนี้ไปเมากันให้พังก่อนที่นายจะต้องไปก็ได้นะ?"

แม้ว่าแอนตันจะรู้ว่าเซธไม่ได้ชอบการเมาหัวราน้ำสักเท่าไหร่ แต่แค่คืนเดียวคงไม่ทำร้ายพวกเขาหรอกใช่ไหม?

"ไปกันเถอะ แต่ไม่มีเล่นลูกเล่นนะ เราจะออกไปสนุกกัน ทำไมเราไม่เรียกมันว่างานเลี้ยงส่งล่ะ? ถึงจะมีแค่เราสองคน ฉันก็ว่ามันเหมาะนะ" เสียงหัวเราะเล็ดลอดจากริมฝีปากของเธอ แม้จะมีรสชาติขมตามมาก็ตาม

เธอเกลียดการบอกลา ปกติแล้วเซธมักซ่อนความรู้สึกและสวมหน้ากาก 'ฉันโอเค ชีวิตยอดเยี่ยม' มีเพียงแอนตันเท่านั้นที่รู้รายละเอียดมืดๆ ในอดีตของเธอ ความลับบางอย่าง และว่าชีวิตของเธอไม่ได้ยอดเยี่ยมขนาดนั้น แต่ตอนนี้ แม้เขาจะรู้ เธอก็ไม่อยากแสดงให้เขาเห็นว่าความคิดที่จะต้องจากเขาไปนั้นทำให้เธอเจ็บปวดแค่ไหน

และแล้ว ขณะที่พวกเขาหัวเราะและจิบไวน์ระหว่างเตรียมตัวออกไปเที่ยวกลางคืน ไม่นานทั้งคู่ก็มายืนอยู่หน้าบาร์

ทันทีที่พวกเขาเข้าไปในบาร์ กลิ่นควันบุหรี่และแอลกอฮอล์ราคาถูกก็โชยเข้าจมูก เซธแกล้งทำเสียงคล้ายจะอาเจียน บาร์แน่นขนัดยิ่งกว่าคลับที่เซธไปเมื่อวานเสียอีก - มีหมาป่าบางตัวมาร่วมกับลูกค้าประจำด้วย

และเพื่อให้เรื่องแย่ลงไปอีก เซธรู้สึกถึงพลังออร่าอันเข้มข้นของอำนาจและความเป็นใหญ่ที่แผ่ออกมาจากมุมไกลสุดของบาร์

คลื่นความรู้สึกสั่นสะท้านอันไม่น่าพิสมัยแล่นผ่านแผ่นหลังของเธอ และในไม่ช้า เธอก็รู้สึกเหมือนมีคนจับตามองอยู่ เซธรู้สึกราวกับว่ามีอะไรไต่อยู่บนผิวหนัง

ทันทีที่เธอรู้สึกถึงความหวาดกลัวที่บังคับเข้ามา เธอคิดจะออกจากที่นี่ก่อนที่ความสนุกจริงๆ จะเริ่มขึ้น แต่เธอก็รีบตัดความคิดนั้นทิ้งไป

อย่างแรกเลย นี่คืองานเลี้ยงส่ง เธอเป็นหนี้บุญคุณเพื่อนรักของเธอขนาดนั้น และจริงๆ แล้ว เธอจะไปใช้เวลาอยู่ท่ามกลางอัลฟ่าผู้ทรงพลังเป็นเวลานานแค่ไหนก็ไม่มีใครรู้ได้ ถ้าเธอทนการอยู่ร่วมกับอัลฟ่าคนเดียวในบาร์ที่แน่นขนัดไม่ได้?

"เดี๋ยวฉันไปเอาเครื่องดื่มมาให้ก่อน อย่าไปไหนนะ อ้อ และไม่มีเล่นลูกเล่น ฉันจับตาดูเธออยู่" แอนตันตะโกนใส่หูเธอ

เซธไม่ได้พูดอะไรขณะที่เขาเดินจากไปและเหลียวมองข้ามไหล่ก่อนที่จะไปถึงบริเวณบาร์ ไม่เหมือนเธอ แอนตันทำตัวเหมือนเขาเป็นเจ้าของสถานที่นี้ ราวกับว่าเขาอยู่บ้านและไม่มีปัญหาที่จะกลมกลืนไปกับฝูงชน

"แค่ไปเต้นรำระหว่างที่เขาอยู่ที่บาร์สิ เธอมาที่นี่เพื่อใช้เวลาดีๆ ก่อนที่จะต้องแยกจากเพื่อนรัก หยุดเซ็งและทนเอาหน่อย ไอ้อ่อนแอ!" เธอดุตัวเองในใจ

หลังจากหายใจลึกๆ สองสามครั้งและพูดคำให้กำลังใจตัวเองอีกสองสามคำ เซธค่อยๆ เคลื่อนตัวผ่านฝูงชนไปยังฟลอร์เต้นรำ เจ้าของบาร์ต้องรู้อะไรสักอย่างสองอย่างเกี่ยวกับดนตรีดีๆ แน่นอน

เมื่อเซธสามารถฝ่าฝูงชนมหาศาลและไปถึงจุดหมายได้ในที่สุด เธอก็ประหลาดใจที่เห็นเพียงไม่กี่คนที่เป็นชิฟเตอร์กำลังเต้นรำอยู่ การที่พวกเขาส่วนใหญ่เป็นผู้หญิงไม่ได้ทำให้เธอประหลาดใจเลยแม้แต่น้อย

หมาป่าตัวเมียครองพื้นที่ส่วนใหญ่ของฟลอร์เต้นรำ แต่เซธคิดว่ามันคงเป็นวิธีที่พวกเธอดึงดูดผู้ชายมาหาตัวเอง ในขณะที่เซธชอบวิธีการแบบมนุษย์มากกว่า - นั่งลงและรอจนกว่าเธอจะดึงดูดความสนใจจากใครสักคน หมาป่าไม่ได้เหมือนเธอเลย

ผู้หญิงจากสายพันธุ์และฝูงที่แข็งแกร่งกว่ามักจะทุ่มเทความพยายามให้กับการกระทำของพวกเธอเฉพาะเมื่อมีตัวผู้ที่มียศสูงกว่าอยู่แถวนั้น ดังนั้น เซธจึงสันนิษฐานทันทีว่าพวกเธอกำลังส่ายก้นให้อัลฟ่าลึกลับ

ดวงตาของเธอกวาดมองฝูงชน เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกขยะแขยงเมื่อผู้หญิงสองคนเต้นเบียดกัน นั่นเป็นราคาที่ต้องจ่ายเพื่อจะได้ขึ้นเตียงกับอัลฟ่าหรือ? เซธถอนหายใจ พยายามเบนสายตาและมองหาแอนตัน

สายตาของเธอมองไปที่บาร์ เพื่อนของเธอหันมามองทันที ยิ้มกว้างและพยักหน้า

เซธยืนแยกจากบริเวณที่แออัดและค่อยๆ ขยับร่างกายตามจังหวะของเพลง สำหรับเธอแล้ว การเต้นคือวิธีหลีกหนีและผ่อนคลาย เธอไม่จำเป็นต้องคิด ร่างกายของเธอทำงานเอง ตามสัญชาตญาณ

แม้ว่าเธอจะรู้สึกถึงสายตาที่จับจ้องมา เซธเลือกที่จะเพิกเฉยต่อทุกคนที่มอง สะโพกของเธอยังคงเคลื่อนไหว ยั่วยวนผู้ชายหลายคนรอบๆ ฟลอร์เต้นรำ เพลงแล้วเพลงเล่า เธอไม่ยอมออกจากฟลอร์ เพลิดเพลินกับวิธีที่เสียงเรียบง่ายสามารถนำพาร่างกายของเธอได้

ยิ่งเซธเคลื่อนไหวมากเท่าไร เธอก็ยิ่งรู้สึกร้อนมากขึ้นเท่านั้น ร่างกายของเธอเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ ทำให้ผิวของเธอเปล่งประกายภายใต้แสงไฟสลัว ถ้าดูเหมือนเป็นไปไม่ได้มาก่อน เซธคือหลักฐานที่มีชีวิตว่าผู้หญิงที่มีเหงื่อเล็กน้อยเคลือบผิว สามารถดูน่าดึงดูดในสายตาผู้ชายได้มากขึ้นเป็นพันเท่า

แอนตันมองเธอจากระยะไกล สำหรับเขาแล้ว มันเป็นภาพที่วิเศษที่ได้เห็น เซธมีพลังของหญิงยั่วยวน ผู้หญิงคนนั้นแค่ส่ายก้นนิดหน่อย ผู้ชายก็จะคุกเข่าลงตรงหน้าเธอ

เซธเริ่มสนุกกับตัวเองอย่างช้าๆ คืนนี้ดูเหมือนจะเริ่มต้นดีมาก แม้จะมีความรู้สึกไม่ดีที่คอยแอบแฝงอยู่ แอนตันในที่สุดก็ได้เครื่องดื่มของพวกเขาและพยายามเดินไปหาเธอโดยไม่ทำของเหลวราคาแพงหกเลอะ แต่มันยากกว่าที่คิด เขาจึงไม่ทันสังเกตว่ามีแขนแข็งแรงคู่หนึ่งแอบโอบรอบเอวของเพื่อนสนิทของเขา

เซธหายใจเฮือกด้วยความตกใจ เธอรู้สึกเหมือนชายคนนั้นจับเธอไว้โดยไม่ได้รับอนุญาต เธอกลัวเกินกว่าจะหันไปเผชิญหน้ากับใครก็ตามที่ตัดสินใจเข้ามาหาเธอ ชายคนนั้นที่กำลังกอดเธอไว้ตัวใหญ่มาก น่าจะเป็นหนึ่งในชิฟเตอร์ระดับสูงที่เธอเกลียดมาก

"เต้นกับฉันหน่อยไหม" เสียงทุ้มแหบพูดขึ้น ส่งความรู้สึกสั่นสะท้านลงไปตามแนวกระดูกสันหลังของเธอ

ชายคนนั้นมีกลิ่นเหมือนหมาเปียกและน้ำหอมราคาแพง ต้องเป็นอัลฟ่าที่เธอรู้สึกได้ทันทีที่พวกเขาเข้ามาในคลับ แม้จะมีการกระทำที่บังคับ แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง เซธกลับชอบแขนแข็งแรงที่กอดเธอไว้ ส่งความรู้สึกเสียวซ่านไปทั่วผิวที่ร้อนผ่าวของเธอ

เธอหลับตาลง สูดหายใจลึกและคิดแผน เธอยังคงเต้นต่อไป ก้นของเธอเสียดสีกับหว่างขาของเขา ไม่นานก็รู้สึกถึงอวัยวะของเขาที่กดดันกับกางเกงยีนส์รัดรูปที่เขาสวมอยู่

เซธเกือบจะอุทานด้วยความตกใจ เธอรู้ว่าเธอมักจะมีอิทธิพลบางอย่างต่อผู้ชายเสมอ แม้แต่อัลฟ่าก็เคยชำเลืองมองเธอ แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เธอสามารถปลุกเร้าผู้ชายได้เร็วขนาดนี้

ก่อนที่เขาจะพยายามพูดอีกครั้ง เซธคว้ามือของเขาและพยายามออกจากการเกาะกุมของเขา บางทีเธออาจจะทำให้เขาเสียสมาธิได้มากพอที่จะหลุดออกจากสถานการณ์ที่เขาสร้างขึ้น

แต่ชายคนนั้นไม่ยอมขยับ เซธเหยียบเท้าชายคนนั้น ออกแรงมากขึ้นและส่งสายตาโกรธใส่

ชายคนนั้นส่งเสียงฮิสนิดหน่อยแต่ปฏิเสธที่จะปล่อยเธอไป "เชื่อฉันสิ เธอไม่อยากยั่วโทสะฉันหรอก" เขากระชับการกอดรอบเอวของเธอแน่นขึ้นอีก

หลังของเธอกดแนบกับแผงอกที่แข็งเหมือนหิน ทำให้เธอเข้าใจในที่สุดว่าชายคนนั้นตัวใหญ่แค่ไหน ถ้าเซธหันไปมอง เธอจะต้องเงยหน้าขึ้นเพียงเพื่อจะเห็นใบหน้าของเขา

แม้ว่าเธอจะทำแบบนั้น เซธก็มั่นใจว่าชายคนนั้นจะต้องย่อเข่าลงเพื่อให้เธอเห็นรายละเอียดทั้งหมดของรูปร่างหน้าตาเขา อีกเหตุผลหนึ่งที่ทำให้เธอเกลียดพวกอัลฟ่า พวกตัวสูงบ้านี่ทำให้เธอรู้สึกด้อยกว่าตั้งแต่ยังไม่ทันอ้าปากพูดเลย

"ปล่อยฉันนะ!" เซธขู่

"ชู่ว หยุดทำเกินเรื่องและเงียบๆ ไว้" เขาฮัมเบาๆ

เมื่อเห็นว่าเขาไม่ยอมถอย เซธตัดสินใจโกหก "ฉันมากับแฟนนะ ฉันกำลังรอให้เขามาร่วมเต้นกับฉันบนฟลอร์"

"งั้นเราก็จะรอเขาด้วยกัน ฉันเป็นสุภาพบุรุษอย่างที่เธอคงสังเกตเห็นแล้ว ถ้าฉันไม่ใช่คนแบบนั้น ฉันคงจะโยนเธอขึ้นบ่าและพาเธอกลับบ้านทันทีที่ฉันเห็นเธอ การยั่วผู้ชายอาจจะสนุก หรือไม่ก็ไม่สนุกเท่าไหร่ ผลลัพธ์ขึ้นอยู่กับว่าเธอประพฤติตัวยังไง"

Previous ChapterNext Chapter