Read with BonusRead with Bonus

1.เย็ดน่ะ

1. ไปเหยียบขี้ไอ้นี่

เอมารา สโตน

ติ๊ก

ต๊อก

ติ๊ก

ต๊อก

เจ็ดนาทียี่สิบเจ็ดวินาทีแล้วที่ฉันเริ่มวิเคราะห์ซิลลาบัส วางแผนว่าจะเริ่มบุกเข้าไปในหนังสือเขาวงกตปีศาจเล่มนี้ยังไงดี 'บทนำสู่ Java'

แต่ฉันไม่อยากถูกแนะนำให้รู้จักกับ Java เลย

ฉันส่ายหัวแล้วพยายามโฟกัสที่โน้ตแรงบันดาลใจตรงหน้าโต๊ะเรียน

o ผ่านเทอมนี้ให้ได้

o หางานทำ

o ทำศัลยกรรมหน้าอก

ฉันหลับตาแล้วหายใจลึกๆ เพื่อให้จิตใจสงบ.. สูดเข้า... ปล่อยออก... เอ็นเทอร์... เอ็กซิต...

หลังจากสมาธิลึกๆ สองสามวินาที ฉันก็ปาหนังสือ สมุดโน้ต ปากกาออกจากโต๊ะเพราะรู้สึกว่าไม่มีพลังจิตภายในเข้ามาช่วยเลย

"ไปเหยียบขี้ไอ้นี่" ฉันเตะโต๊ะแล้วลุกพรวดขึ้นมาด้วยความหงุดหงิดสุดๆ

จู่ๆ ฉันก็ได้กลิ่นหอมฟุ้งล้อมรอบตัว ฉันอดไม่ได้ที่จะสูดดมอากาศสองสามครั้ง ฟุดฟิด ฟุดฟิด

แพนเค้ก

ขาเล็กๆ ของฉันเดินเร็วปรู๊ดปร๊าดตามกลิ่นที่เข้ามาเต็มหัวจนต่อมรับรสในปากหลั่งน้ำลาย ทันทีที่เข้าไปในครัว ฉันเห็นผู้ชายไม่ใส่เสื้อคนหนึ่งที่กล้ามไหล่ยังคงปูดโปนขณะที่เขาโยนแพนเค้กขึ้นไปในอากาศ

บ็อกเซอร์ของเขาห้อยต่ำบนสะโพกจนฉันเห็นก้นของเขาโผล่ออกมาจากขอบกางเกงประมาณหนึ่งส่วนสี่

ไอ้เวรตัวนี้มาทำอะไรที่นี่

นั่นคือสิ่งแรกที่เข้ามาในหัว แต่หลังจากเห็นเขาทำแพนเค้ก ฉันก็ควบคุมความกวนตัวเองไว้

"อีธาน พี่ชายสุดที่รักของฉัน! ฉันรู้ว่าพี่รักฉัน บู้" ฉันกรี๊ดด้วยความตื่นเต้นเมื่อเห็นนูเทลล่าบนแพนเค้ก โอ้พระเจ้า! แพนเค้กกับนูเทลล่า

"นี่สำหรับแฟนฉันที่รออยู่ในห้อง..." อีธานไม่แม้แต่จะมองฉันตอนตอบ "ไม่ใช่สำหรับเธอ"

เราไม่ได้มีแค่วันเกิดเดียวกัน แต่ยังมีทัศนคติเหมือนกันด้วย คงได้มาจากแม่

ฉันกำมือแน่นเพราะรู้สึกอยากจะฟาดกระทะร้อนๆ นั่นใส่หน้าเขา แล้ววิ่งหนีไปกับแพนเค้ก ไม่มีอะไรสำคัญเหนือกว่าอาหาร

"เตรียมตัวสอบไปถึงไหนแล้ว" เขาถามฉัน ถึงแม้อีธานจะแก่กว่าฉันแค่หนึ่งนาที แต่เขามีสมองเหมือนหุ่นยนต์ ส่วนฉันติดอยู่เทอมเจ็ดมาตั้งแต่ปีที่แล้ว

"กระเป๋าเดินทางใบนั้นของใคร" ฉันถามกลับเมื่อเหลือบไปเห็นกระเป๋าเดินทางสองใบในโถงทางเดิน

"ก็ของพี่ชายสุดที่รักของเธอกับแฟนสาวสุดที่รักไงล่ะ" อีธานยิ้มเยาะ "จะไปไหนเหรอ" ฉันถามอย่างไม่สนใจ

"เอ้อ พวกเรากำลังจะไปเที่ยวยุโรปเพื่อฉลองการเรียนจบน่ะ แวะกินอะไรก่อนออกเดินทาง" เขาส่ายก้นและแพนเค้กพร้อมขยิบตาให้ฉัน

ไอ้ลูกบิสกิตเอ๊ย!

ความกล้าของมันที่จะขยิบตาให้ฉันทั้งๆ ที่รู้ว่าฉันมีสอบพรุ่งนี้ แม้ว่าฉันควรจะเรียนจบพร้อมกับเขาถ้าฉันสอบผ่าน ถ้า. ฉัน. สอบ. ผ่าน.

ฉันไม่ได้โง่สิ้นดี ฉันแค่ไม่มีความสนใจในการเรียนและการทำคะแนนให้ดึงดูดใจ การได้ปริญญามันก็แค่กระแสนิยมสมัยนี้ บิล เกตส์ มาร์ค ซัคเคอร์เบิร์ก สตีฟ จ็อบส์ ไม่มีใครมีปริญญาเลย แต่พวกเขากลับจ้างคนที่มีปริญญาจากฮาร์วาร์ด

มันไม่ได้เกี่ยวกับเกรด มันเกี่ยวกับความคิดสร้างสรรค์ และฉันสร้างสรรค์ฉิบหาย

"เอ็ม แม่ให้ดูประวัติผู้ชายคนหนึ่งที่เหมาะกับเธออีกแล้ว ถ้าปีหน้าเธอยังไม่เรียนจบหรือหางานทำไม่ได้ แม่จะบังคับให้เธอแต่งงานกับนักธุรกิจคนนั้น และพี่ก็จะทำอะไรไม่ได้เลยที่จะหยุดแม่ ดังนั้น โฟกัสที่การสอบของเธอนะ" เสียงของอีธานฟังดูนุ่มนวลในขณะที่ดวงตาของเขาแสดงความเป็นห่วงฉัน เขาหยิบนูเทลล่าไว้ในมือข้างหนึ่งและจานแพนเค้กในอีกมือหนึ่งแล้วเดินออกไปเงียบๆ

คำพูดของอีธานเหมือนเข็มแทงเข้าที่อกฉัน ฉันไม่อยากเป็นเบี้ยในข้อตกลงหรือแต่งงานกับนักธุรกิจน่าเบื่อวัยกลางคนที่ไม่รู้จักท่าเซ็กส์มากกว่าแค่สามท่า

ฉันสงสัยว่าทำไมเขาถึงเอานูเทลล่าไปด้วยทั้งๆ ที่ป้ายมันบนแพนเค้กไปแล้ว เดี๋ยวนะ... โอ้! อี๋ๆๆ

ฉันส่ายหัวเมื่อภาพแฟนสาวของเขาลูซี่ที่เปื้อนนูเทลล่าลอยวนในหัว คำพูดของเขาล่องลอยเหมือนลูกโป่งฮีเลียมในความคิดฉันขณะที่เดินออกจากครัวโดยไม่มีแพนเค้กติดมือมา

ฉันต้องหางานทำ ฉันต้องได้ปริญญา แต่ก่อนอื่น ฉันต้องสอบผ่าน

ขาของฉันพาฉันกลับไปที่ห้องโดยอัตโนมัติ ฉันเห็นเสื้อผ้า หนังสือ ผ้าเช็ดตัว กระดาษ และปากกาบนพื้นกระจัดกระจายอย่างอิสระ ซึ่งทำให้การหาพื้นยิ่งยากขึ้นไปอีก

ฉันก้มลงเก็บหนังสือ สมุดโน้ต ปากกาจากพื้นและวางไว้บนโต๊ะเรียน ฉันหยิบเก้าอี้และปัดฝุ่นที่เมื่อกี้ฉันเตะออกไป แล้วทิ้งตัวลงนั่ง

"ฉันจะไม่ไปเหยียบขี้ไอ้นี่ ฉันต้องเรียนจบ"

ฉันเตือนตัวเองว่ากำลังทำทั้งหมดนี้เพื่ออิสรภาพ เพื่อเงิน ฉันต้องสอบผ่าน ฉันต้องเรียนจบ

และฉันต้องซื้อนูเทลล่าขวดใหม่ด้วย

Previous ChapterNext Chapter