วันจันทร์ที่ 23 กรกฎาคม ป.4
"ฉันไม่อยากพูดถึงเรื่องพวกนี้จริงๆ"
"ผมรู้ว่ามันยาก แต่ยิ่งเรารู้มาก ก็ยิ่งช่วยคุณได้ง่ายขึ้น" เขาพูดให้กำลังใจอย่างอ่อนโยน ฉันถอนหายใจหนักๆ ก่อนจะเริ่มอธิบาย
"ตอนเด็กๆ ทุกคนในห้องพูดถึงการเชื่อมโยงจิตและมันทำงานยังไง มันน่าอายมากที่ต้องยอมรับว่าฉันไม่รู้เลยว่าพวกเขากำลังพูดถึงอะไร"
"ผมเชื่อว่ามันคงยากมากโดยเฉพาะเมื่อคุณเป็นลูกชายของอัลฟ่า"
"ครับท่าน มันยากมาก นอกเหนือจากสิ่งที่เขาทำกับผมอยู่แล้ว การถูกรังแกเพราะไม่รู้จักหมาป่าของตัวเองตอนอายุหกขวบก็ทำร้ายจิตใจมาก คลออี้เจอผมร้องไห้ซ่อนอยู่ที่พื้นหลังรถบัส เธอบอกว่าทางโรงเรียนโทรหาพ่อ แล้วเขาเชื่อมโยงจิตกับเธอให้มาตามหาผม ผมถูกลงโทษหนักที่หนีออกจากห้องเรียน แต่นอกจากการลงโทษในคืนนั้น เขายังคว้าต้นคอผมแล้วคำรามว่า 'แกอยากรู้เรื่องการเชื่อมโยงจิตใช่ไหม?' รู้สึกเหมือนหัวระเบิด ผมได้ยินเขา รู้สึกถึงเขาในหัวผม รู้สึกเหมือนมันใช้เวลานานมากกว่าผมจะหมดสติ ผมตื่นขึ้นมาที่ปีกพยาบาลสามวันหลังจากนั้น"
"ช่างเป็นวิธีที่แย่มากในการแนะนำสิ่งสำคัญอย่างการเชื่อมโยงจิตให้กับเด็ก" เบต้ามิเคิลอุทานด้วยความตกใจ
ผมเงยหน้าขึ้น สบตากับเขาอย่างรวดเร็วเพราะเกือบลืมไปว่าตัวเองอยู่ที่ไหน ก่อนจะก้มมองพื้นอีกครั้ง
"ตอนที่ผมตื่นขึ้นมา ผมไม่สามารถลืมตาได้ ยังเจ็บปวดมาก แต่ผมรู้ดีว่าไม่ควรบ่นและทำให้พวกเขารู้ ผมได้ยินหมอพูดอยู่เบื้องหลัง กำลังคุยกับพวกเขา จริงๆ คือกำลังตำหนิพวกเขา ผมไม่แน่ใจว่าทำไมหรือยังไงผมถึงจำเรื่องนี้ได้ทั้งที่มีหลายอย่างที่ผมลืมไปในช่วงปีแรกๆ แต่ผมจำได้ว่าหมอถามว่าทำไมพวกเขาไม่เคยทำ 'พิธีต้อนรับ' กับผม พวกเขาเถียงว่าผมเกิดก่อนกำหนดและพวกเขาไม่รู้ว่าผมจะรอดหรือเปล่า นั่นเป็นครั้งแรกที่ผมได้ยินพวกเขาพูดแบบนั้น หมอโต้กลับด้วยคำพูดที่ว่าพวกเขาแน่ใจได้แล้วว่าผมจะรอดตั้งแต่ผมอายุสองขวบ ถ้าพวกเขาพาผมเข้าร่วมพิธีตอนไหนก็ได้ก่อนอายุหกขวบ ผมก็จะสามารถสร้างการเชื่อมโยงจิตปกติกับครอบครัวและเพื่อนในฝูงได้ ผมหมดสติไปอีกครั้งหลังจากนั้นไม่นาน"
"โคล สำคัญมากที่คุณต้องตอบอย่างตรงไปตรงมา วิธีที่พ่อของคุณใช้เชื่อมโยงจิตกับคุณสร้างปัญหามากมายกับความสามารถในการเชื่อมโยงกับคนอื่น รวมถึงครอบครัวของคุณด้วย คุณกำลังตอบผมตรงๆ ใช่ไหมว่าคุณสามารถเชื่อมต่อกับใครได้บ้างและคุณรู้สึกอย่างไรเมื่อทำแบบนั้น?"
"ครับอัลฟ่า ผมไม่ได้โกหก"
ความตื่นตระหนกเริ่มพลุ่งพล่านข้างใน ผมเริ่มทบทวนบทสนทนาในหัวพยายามหาว่าผมเข้าใจคำถามที่เขาถามผิดไปหรือเปล่า ผมผลักตัวเองออกจากที่นั่งพร้อมเสียงคำราม เดินวนไปมาในพื้นที่ระหว่างโซฟากับโต๊ะ ผมร้องเสียงดังเมื่อมีแขนคู่หนึ่งโอบรอบตัวผม ผมประหลาดใจกับความแข็งแรงของเขา แต่การที่จมอยู่กับความคิดทำให้ยากที่จะเข้าใจว่าใครกำลังจับผมอยู่ ผมต่อสู้เล็กน้อย อยากหนีไปแต่ก็ไม่อยากทำร้ายพวกเขา จนกระทั่งมือที่ไม่คาดคิดจับผมไปที่ไหล่ของเขา ผมร้องอีกครั้งก่อนที่กลิ่นของเขาจะมาถึง ทันทีผมโอบแขนรอบตัวเจมี่แน่น สลับระหว่างขอบคุณเขาและขอโทษเขาในเสียงกระซิบวนไปวนมา
"ผมทำให้เขากลับมาสงบแล้วครับ อัลฟ่า"
"ขอบคุณเจมี่ ผมขอโทษที่ทำให้คุณตกใจ ผมไม่ได้กล่าวหาว่าคุณโกหก แต่คุณมีประวัติที่พยายามซ่อนสิ่งที่คุณรู้สึกว่าผิด และผมรู้สึกว่าคำถามนี้อาจจะไม่เฉพาะเจาะจงพอ คุณช่วยอธิบายให้ผมฟังได้ไหมว่าความสามารถในการเชื่อมโยงจิตของคุณเป็นยังไง? คุณสามารถเชื่อมต่อกับใครได้บ้าง?"
ผมหายใจลึกๆ หลายครั้ง ปล่อยให้กลิ่นของเจมี่ปลอบประโลมผมก่อนจะนั่งลงบนโซฟาอีกครั้ง
"ผมไม่ได้ปิดบังอะไรครั้งนี้ มันใช้เวลาพอสมควร แต่ผมสามารถสร้างการเชื่อมโยงกับทุกคนในครอบครัวได้โดยไม่ต้องผ่านพิธีต้อนรับเลย เมื่อพี่น้องผมโตขึ้น พวกเขาเบื่อที่ต้องฟังผมบ่นเรื่องการถูกปฏิบัติแย่ๆ และบล็อกผมนานพอจนผมเสียการเชื่อมโยงกับพวกเขาไป คนเดียวที่เคยยินดีฟังสิ่งที่เกิดขึ้นกับผมหลังจากสร้างการเชื่อมโยงแล้วคือคลออี้ แต่หลังวันเกิดปีที่สิบห้าของผม แม้แต่เธอก็ทิ้งผมไป ผมมีความสามารถในการเชื่อมโยงกับแม่ อย่างน้อยผมคิดว่ายังมีอยู่ แต่ผมไม่ได้ใช้มันมาหลายปีแล้ว เธอจะตอบรับการเชื่อมโยงของผมและจะพูดคุยเมื่อผมพยายาม แต่เธอไม่เคยเริ่มต้นเอง การเชื่อมโยงกับพ่อมักจะเจ็บปวดเสมอเพราะผมไม่เคยเต็มใจ ที่น่าแปลกใจคือ การเชื่อมโยงกับเด็กเล็กๆ กลับเป็นเรื่องธรรมชาติสำหรับผม"
"ลูกเล็กๆ คือใคร?" อัลฟ่าแอนดรูว์ขัดจังหวะ
"เขาสร้างความสัมพันธ์พิเศษ เป็นที่พึ่งปลอดภัยสำหรับลูกหมาป่าในฝูงของเขา พวกเขาจะมาหาเขาเมื่อไม่มีที่ปลอดภัยให้ไป"
ฉันรู้สึกประหลาดใจแต่โล่งใจเมื่ออัลฟ่าตอบแทนฉัน
"ผมขอโทษนะโคล ผมไม่ได้ตั้งใจจะบอกว่าคุณโกหก ผมรู้สึกว่าเนื่องจากพิธีต้อนรับไม่เคยถูกทำ การเชื่อมโยงเพียงอย่างเดียวของคุณคือกับพ่อของคุณ เพราะคุณไม่เคยพูดถึงการเชื่อมโยงกับใครอื่นในครอบครัว ด้วยวิธีที่การเชื่อมโยงของคุณถูกปลุก มันหายากมากที่จะสามารถสร้างการเชื่อมโยงกับคนอื่นนอกเหนือจากคนที่บุกรุกเข้าไปในจิตใจคุณ"
"เป็นเวลานานที่ผมกลัวการเชื่อมโยงกับใครก็ตามนอกครอบครัว จนกระทั่งผมเริ่มคบกับอลิสัน เราทดลองกับการเชื่อมโยงมากกว่าความสนิทสนมแบบอื่นๆ เธอหยุดใช้มันตอนที่เราเลิกกันจนกระทั่งวันที่เธอพยายามหนีไป"
"ผมจำเรื่องนั้นได้ พอคิดดูตอนนี้ นั่นเป็นครั้งเดียวที่คุณบอกว่ามีคนใช้การเชื่อมโยง"
"ใช่ครับ เธอเป็นคนแรกนอกครอบครัวที่ผมเคยลองด้วย ตอนเรียนผมถูกรังแกอย่างรุนแรง ผมเลยไม่มีใครให้ทดลองด้วย ไม่ใช่ว่าผมอยากทำด้วย เรเชลเคยลองครั้งหนึ่งตอนที่เราคบกัน ต่างจากอลิสัน เธอไม่เชื่อผมเมื่อผมบอกว่าผมไม่มีการเชื่อมต่อปกติกับฝูง ซึ่งทำให้เธอพยายามบังคับมัน ผมปฏิเสธที่จะลองอีกหลังจากการพยายามครั้งแรกทำให้ผมปวดหัวไมเกรนสามวัน ผมไม่เคยลองกับเรเบคก้าเลย"
"ผมเดาว่าไม่ได้ลองหลังจากที่เจสซ่าเล่าให้ผมฟังเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของคุณกับเธอ ขณะที่เล่าสิ่งที่คุณบอกเธอ เธอแสดงความประหลาดใจว่าคุณไม่หนีไปหลังจากที่มีปัญหาครั้งแรก"
"ผมพยายามหนีหลังจากครั้งแรกที่เธอไปหาพ่อผม แต่เขาทำกับผมเหมือนที่เขาทำกับผู้หญิงที่พยายามออกจากความสัมพันธ์หลังจากที่เขาเริ่มให้การสนับสนุน ผมคงไม่แข็งแกร่งพอที่จะทำให้เธอเชื่อว่าผมจริงจังจนกระทั่งเราอยู่ด้วยกันสามเดือน ผมจำไม่ได้ว่าผมทำหรือพูดอะไร แต่ผมจำได้ว่ามันทำให้ผมเจ็บปวดในภายหลัง ข่าวลือที่เธอสร้างขึ้น สิ่งที่เกิดขึ้นกับผมจนกว่าจะพิสูจน์ว่าเป็นเท็จ สิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอเมื่อถูกจับได้ว่าโกหก....."
ผมค่อยๆ เงียบลงเมื่อหลงเข้าไปในความทรงจำที่ไม่อยากมี
"เจสซ่าเล่าให้ผมฟังแล้ว คุณไม่จำเป็นต้องอธิบายรายละเอียด แต่ผมแน่ใจว่ามันทำให้การออกเดทของคุณยากขึ้น ผมรู้ว่าคุณอยากจบบทสนทนานี้และเปลี่ยนไปพูดเรื่องอื่นที่ไม่ตรงประเด็นนัก แต่คุณบอกว่าคุณมีการเชื่อมโยงปัจจุบันกับคุณเจนกินส์?"
"ใช่ครับ ผมไม่ค่อยใช้มันเพราะมันเจ็บปวดมาก แต่ผมยังคงมีมันอยู่ ผมคิดว่ามันเกี่ยวข้องกับพ่อมดที่เขาพามา"
"พ่อมดเหรอ?" อัลฟ่าแอนดรูว์ถามหลังจากเงียบไปนาน
"ใช่ครับ เขาพยายามเชื่อมโยงแบบปกติสองครั้ง แต่ตัดสินใจถามคำถามผมมากมายหลังจากครั้งที่สองทำให้ผมหมดสติ ใช้เวลาพักใหญ่กว่าผมจะยอมรับกับเขาว่าผมไม่เคยเข้าร่วมพิธีต้อนรับหรือพิธีสำหรับผู้เปลี่ยนร่างใหม่ หนึ่งเดือนต่อมาระหว่างพระจันทร์เต็มดวง เขาพาพ่อมดมาที่บ้าน เขาอยากให้ผมดื่มชาที่ไม่รู้จัก แต่ผมปฏิเสธ กระบวนการจริงๆ ในการเชื่อมโยงผมกับจอนผมจำไม่ได้ แต่เพราะผมปฏิเสธชา มันใช้เวลาหนึ่งสัปดาห์กว่าผมจะฟื้นตัว"
"นั่นอธิบายได้หลายอย่าง" เบต้าไมเคิลพึมพำ
"ใช่จริงๆ" อัลฟ่าเห็นด้วย "ผมจดสิ่งที่คุณอธิบายไว้แล้วโคล เห็นได้ชัดว่าพ่อของคุณสร้างความเสียหายมากมายต่อความสามารถในการเชื่อมโยงของคุณ ต่อการเชื่อมต่อในระดับลึกกับฝูงของคุณ ในขณะที่มันจะทำให้การออกจากฝูงของคุณง่ายขึ้นเพราะคุณจะไม่รู้สึกเจ็บปวดเหมือนพวกโรกส่วนใหญ่เมื่อพวกเขาละทิ้งฝูง มันจะทำให้การเข้าร่วมฝูงของผมยากพอๆ กัน"
"นั่นหมายความว่าอะไร? มันจะทำให้ผมเจ็บเวลาเข้าร่วมฝูงของคุณเหรอ?" ผมไม่สามารถกลั้นความกลัวต่อข้อมูลใหม่นี้ได้
"พยายามผ่อนคลายนะโคล" เขาพยายามปลอบผม "มันหมายความว่าก่อนที่คุณจะเข้าร่วมได้ ผมจะต้องซ่อมแซมสิ่งที่พ่อคุณทำให้เสียหาย ตอนนี้คุณคิดว่าคุณจะรับมือกับการประชุมต่อไปได้ไหม?"
"ได้ครับ ผมรับมือได้ดีกว่าที่คิด"