Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 120 - คุณยังคงเป็นของฉัน

"นั่งลงสิ" ผมพูดอย่างสุภาพ ในใจแอบยิ้มเยาะ ตอนนี้เธอต้องนั่งก่อนแล้ว

เธอกัดริมฝีปากล่าง แล้วนั่งลงบนเก้าอี้ฝั่งยาวของโต๊ะ ขณะที่ผมนั่งที่หัวโต๊ะ เรานั่งใกล้กันพอที่จะสัมผัสมือกันได้หากมีโอกาส

"ดีใจที่เห็นว่าเธอเป็นอยู่ดี เธอมีโปรเจกต์มากมาย แถมยังมีเรียนบัลเลต์อีก คงยุ่งมากสินะ" ผมพูดพยายามเริ่มบทสน...