บัลลังก์หมาป่า

บทที่ 4

มุมมองของอีวา

ฉันใช้เวลาส่วนใหญ่ของวันเสาร์อยู่บนเตียงดูอะไรก็ตามที่หาได้ในทีวี ลูซี่โทรมาบอกว่าเธอกับอีลิกซ์จะมาถึงประมาณ 7 โมงเพื่อมารับฉัน

พวกเราเปลี่ยนแผนกันหมดแล้ว พวกผู้ชายอยากไปถึงงานปาร์ตี้เร็วขึ้น ซึ่งหมายความว่าลูซี่จะขับรถพาพวกเราผู้หญิงไป แล้วทิ้งรถไว้ที่นั่นข้ามคืน

ดูเหมือนว่างานปาร์ตี้จะจัดขึ้นที่บ้านเก่าของอัลฟ่า พวกเขาย้ายออกไปแล้วและกำลังปรับปรุงบ้านหลังเก่าให้เป็นแพ็คเฮาส์หลังที่สองเนื่องจากจำนวนสมาชิกในแพ็คเพิ่มขึ้นและต้องการพื้นที่มากขึ้น

อัลฟ่าทอเรย์โทรหาลุคเมื่อคืน เชิญเขาและคนอื่นๆ ที่เขาอยากชวนให้พักค้างคืน ซึ่งหมายความว่าพวกเราทุกคนจะพักอยู่ในอาณาเขตของเขาข้ามคืน

ฉันเตรียมตัวไว้เรียบร้อยแล้ว ฉันสระผมและเป่าให้แห้งตั้งแต่คืนก่อน ฉันไม่อยากให้ผมเสียหายมากจากความร้อนเมื่อฉันยืดผมภายหลังหลังจากอาบน้ำ ฉันแขวนชุดไว้ในตู้เสื้อผ้าแล้ว แต่ยังไม่ได้ตัดสินใจว่าจะใส่รองเท้าอะไรดี

เจสันกับฉันสั่งอาหารมากินอีกมื้อเพราะเขาเข้ามาในห้องฉันตอนดึกเพื่อถามว่าฉันอยากกินอะไร เนื่องจากเขาและพวกผู้ชายคนอื่นๆ จะออกไปเร็ว พวกเราต้องรีบสั่งอะไรสักอย่าง

ตอนนี้เพิ่งจะ 5 โมงเย็นและถึงเวลาที่ฉันต้องเตรียมตัวแล้ว ฉันหยิบเสื้อผ้าสะอาดสำหรับใส่หลังอาบน้ำ เพื่อที่จะสวมชุดเดรสก่อนออกไปไม่กี่นาที

ฉันอาบน้ำอย่างรวดเร็ว ตั้งใจหลีกเลี่ยงไม่ให้ผมเปียก ฉันโกนขนและถูตัวด้วยเจลอาบน้ำ เมื่อออกมา ฉันเช็ดตัวให้แห้งและทาโลชั่นที่แขนและขา

จากนั้นฉันแปรงฟันและใส่กางเกงขาสั้นกับเสื้อไม่มีสาย เพื่อป้องกันไม่ให้เครื่องสำอางหรือคราบเปื้อนติดชุดขณะที่ฉันแต่งตัว

ฉันตัดสินใจแต่งหน้าเรียบๆ ด้วยรองพื้น มาสคาร่า และอายแชโดว์นิดหน่อย

ฉันยืดผม มันยาวและสีบลอนด์ ฉันตัดสินใจไม่ได้ว่าจะปล่อยผมหลังจากยืดแล้วดีไหม ผมหน้าม้าของฉันเลื่อนลงมาบังหน้าตลอด

สุดท้าย ฉันรวบผมเป็นหางม้าสูงและเพิ่มกิ๊บติดผมด้านหน้าอีกนิดหน่อย

มีเสียงเคาะประตูห้อง ฉันตะโกนให้เข้ามา ฉันรู้สึกได้ว่าลูซี่กับอีลิกซ์กำลังยืนอยู่ข้างนอก

"เธอดูดีมากเลย เธอควรเพิ่มอายไลเนอร์ด้วยนะ มันจะทำให้ลุคสมบูรณ์!" อีลิกซ์ชม ทั้งเธอและลูซี่ดูสวยมากในชุดเดรสของพวกเธอ

ฉันยิ้มอย่างเขินๆ และมองกลับไปที่กระเป๋าเครื่องสำอางเพื่อหาอายไลเนอร์ พวกเธอทั้งสองทำตัวสบายๆ บนเตียงของฉันขณะที่ฉันทาอายไลเนอร์

"ตื่นเต้นไหม?" ลูซี่ถาม สายตาของเธอจับจ้องฉัน

ฉันพยักหน้า ฉันตั้งตารอมัน "ใช่ ฉันตื่นเต้น ตอนนี้ฉันพร้อมหมดแล้ว มันน่าจะสนุกเพราะทุกคนไปกัน"

สาวๆ ทั้งสองยิ้มให้ฉัน ฉันเห็นความตื่นเต้นในดวงตาของพวกเธอ

"พวกผู้ชายไปถึงกันหมดแล้ว เคลวินส่งข้อความทางใจบอกว่าที่นั่นคนแน่นมากแล้ว เราควรออกไปในอีกสักครู่" ลูซี่แจ้งพวกเราขณะที่กำลังพิมพ์ข้อความในโทรศัพท์

"ฉันไม่รู้ว่าจะใส่รองเท้าอะไรคู่กับชุดดี พวกเธอช่วยดูในตู้เสื้อผ้าฉันหน่อยได้ไหมขณะที่ฉันเปลี่ยนชุด?" ฉันขอ

ฉันยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะใส่รองเท้าอะไรคู่กับชุด ฉันมีรองเท้าส้นสูง รองเท้าส้นเตี้ย และรองเท้าผ้าใบ แต่ไม่รู้ว่าคู่ไหนจะดูดีที่สุด ฉันไม่อยากใส่อะไรที่ดูเว่อร์เกินไป

ขณะที่ฉันแต่งตัว พวกเธอทั้งสองค้นหาและออกมาพร้อมรองเท้าส้นสูงสีดำขนาดเล็ก มันเข้ากับชุดของฉันอย่างลงตัว ไม่สูงเกินไปและเหมาะกับงาน

ระหว่างทางไปงาน พวกเราคุยกันเรื่องอีลิกซ์กับโจเซฟคู่เมทของเธอ พวกเขาทั้งคู่เล่าเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของพวกเขา เกี่ยวกับแฟนเก่าของเขาที่เขาคบกันมาสองปี

เขาเลิกกับเธอเมื่อวานและโชคดีสำหรับอีลิกซ์ ทุกอย่างราบรื่น แฟนเก่าของเขาเข้าใจว่าพวกเขาไม่ใช่คู่เมทกันและเธอรู้ว่าสักวันหนึ่งพวกเขาจะพบคู่เมทของตัวเอง เธอดีใจให้กับเขา

อีลิกซ์กับโจเซฟตัดสินใจที่จะค่อยๆ พัฒนาความสัมพันธ์ พวกเขาเป็นคู่เมทและมีเวลาทั้งชีวิต

ใช้เวลาประมาณหนึ่งชั่วโมงกว่าจะถึง โชคดีที่ลูซี่หาที่จอดรถดีๆ ได้ ไม่ต้องเดินไกลไปถึงบ้าน

บ้านหลังนั้นใหญ่มาก ใหญ่กว่าแพ็คเฮาส์ที่ฉันเคยเห็น มันสวยงามและซ่อนตัวอยู่ลึกในป่า มีต้นไม้ล้อมรอบและโคมไฟแขวนอยู่ภายใน แสงอบอุ่นส่องผ่านออกมา

เสียงเพลงดังกระหึ่ม จังหวะของเพลงไหลผ่านร่างกายของพวกเรา ความอยากเต้นทำให้พวกเราทุกคนรู้สึกตื่นเต้น

วัยรุ่นบางคนนอนเมาอยู่บนสนามหญ้า พวกเราเดินขึ้นทางเดินพยายามหลบแก้วหรือกระป๋องเบียร์ที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้นขณะที่เดินเข้าไปข้างในอย่างรวดเร็วและหาทางไปยังห้องครัวซึ่งแน่นไปด้วยผู้คน

กลิ่นของยาดองแอลกอฮอล์ทำให้จมูกฉันกระตุก มันเป็นเครื่องดื่มที่ผลิตขึ้นมาเฉพาะสำหรับคนหมาป่า ระดับแอลกอฮอล์สูงกว่าปกติถึงหกเท่า

มันเป็นเครื่องดื่มเพียงอย่างเดียวที่ทำให้คนหมาป่าเมาได้ รสชาติเข้มข้นและขม แต่ออกฤทธิ์เร็วมาก ตัวยาเข้มข้นในนั้นเป็นสาเหตุของฤทธิ์ดังกล่าว

ลูซี่ยื่นแก้วเต็มๆ ให้ฉัน แล้วส่งอีกแก้วให้อีลิกซ์ ฉันจิบมันเล็กน้อยตอนแรก รสชาติแย่มาก แต่ยิ่งดื่มมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งดื่มง่ายขึ้นเท่านั้น

ฉันสังเกตสิ่งรอบตัวสักครู่ จากที่เห็นส่วนใหญ่เป็นคนหมาป่า มีมนุษย์ธรรมดาอยู่บ้าง แต่ฉันเดาว่าพวกเขาคงเป็นคู่ชีวิตของใครสักคน

ฉันมองไม่เห็นเจสัน ลุค หรือเคลวิน แต่ฉันรู้ว่าพวกเขาอยู่แถวนี้ เดี๋ยวเราก็ต้องเจอกันอยู่ดี

"มาเถอะ ไปเต้นกัน!" ลูซี่ตะโกนกลบเสียงเพลง คว้ามือฉันและลากฉันไปที่ฟลอร์เต้นรำ อีลิกซ์ตามมาติดๆ

ฉันอยากสนุกกับตัวเอง ช่วงหลายปีที่ผ่านมาช่างยากลำบาก ฉันสมควรได้สนุกบ้าง

พวกเราเต้นกันนานมาก หัวเราะและยิ้ม ฉันไม่สามารถลบรอยยิ้มออกจากใบหน้าขณะที่เราร้องเพลงและดื่มยาดองเพิ่ม

ฉันนับไม่ถ้วนว่าดื่มไปกี่แก้วแล้วตอนที่เจสันมาเจอพวกเรา เขาไม่ค่อยประทับใจกับสภาพของฉันเท่าไหร่ ฉันแทบจะคุยกับใครไม่รู้เรื่องโดยไม่หัวเราะคิกคักไม่หยุด หรือเปลี่ยนเรื่องคุยทันทีเมื่อมีเพลงที่ฉันชอบเปิดขึ้นมา

ฉันยังคงเต้นอยู่ ส่ายสะโพก และขยับร่างกายตามจังหวะเพลง ทั้งลูซี่และอีลิกซ์ร่วมเต้นกับฉันขณะที่พวกผู้ชายมองดูอยู่ห่างๆ คอยจับตาดูพวกเรา

ไม่นานนักความรู้สึกแปลกๆ ก็เข้าจู่โจม มันเกิดขึ้นทันทีเหมือนรถไฟชนเข้าใส่ คลื่นความวิตกกังวลและความคาดหวังคืบคลานขึ้นมา เกือบจะทำให้ฉันหายเมาจากการปรากฏตัวของมัน หมาป่าของฉันวนเวียนอยู่ในความคิด อยากจะโผล่ขึ้นมาบนพื้นผิวและแสดงตัว ฉันพยายามควบคุมไว้แม้จะเมาก็ตาม กักเธอไว้

หมาป่าของฉันกำลังกระสับกระส่ายอยู่ข้างใน อยากรู้ว่าอะไรทำให้เธอตื่นตัวขนาดนี้ ฉันหยุดเต้นทันที ดวงตากวาดมองฝูงชนเพื่อค้นหาต้นตอ

และแล้ว ฉันก็เห็นเขา

คำว่า "คู่ชีวิต" วนเวียนอยู่ในหัวขณะที่เขาเดินเข้ามาหา ร่างสูงหกฟุตของเขาทอดเงาเหนือร่างฉัน

ออร่าของเขาน่าเกรงขาม แข็งแกร่งและเป็นแบบที่มีเฉพาะอัลฟ่าเท่านั้น

เขากล้ามใหญ่มาก ผิวสีแทน ดวงตาสีเขียวมรกตที่จ้องทะลุเข้ามาในดวงตาฉัน เขามีผมสีดำหวีเรียบไปด้านหลัง กรามคมชัด โหนกแก้มโดดเด่น ริมฝีปากอิ่ม เขาหล่อมากๆ

ฉันกัดริมฝีปากเล็กน้อย หน้าแดงกับความคิดที่ผุดขึ้นมา ตาจ้องมองพื้นด้วยความอาย อยากซ่อนแก้มที่เป็นสีกุหลาบ

มือของเขาจับคางฉันเบาๆ ยกขึ้น จุดประกายความรู้สึกวาบหวิวที่คล้ายไฟฟ้าสถิตบนผิวหนังเมื่อสายตาเราสบกัน

"ผมชื่อทอรีย์" เขาแนะนำตัว เสียงทุ้มลึกและเย้ายวน ผีเสื้อในท้องฉันกระพือปีกมากขึ้นเรื่อยๆ

"ฉันชื่ออีวา" ฉันตอบ เสียงฉันสั่นนิดๆ และไม่มั่นใจเท่าเขาเลย

รอยยิ้มของเขากว้างขึ้น ดวงตาละจากฉันชั่วครู่ขณะที่ทุกคนหยุดชะงัก ทุกคนจ้องมองฉากที่เราสร้างขึ้น

เขาไล่พวกเขาไป และทุกคนก็กลับไปเต้นและดื่มต่อ ขณะที่ทอรีย์จับมือฉัน พาฉันออกห่างจากเพื่อนๆ ที่ต่างยิ้มกว้างให้ฉัน

"เธอดูสวยมากนะ" เขาพูดขณะที่พาฉันขึ้นบันได นำฉันเข้าไปในห้องที่ฉันคิดว่าน่าจะเป็นห้องนอนเก่าของเขา

ฉันห้ามตัวเองไม่ได้ที่จะกัดแก้มด้านใน อยากหยุดความแดงระเรื่อที่ปกคลุมใบหน้าทั้งหมด

เขาหัวเราะกับฉัน เสียงคำรามเล่นๆ หลุดจากริมฝีปากเพราะปฏิกิริยาของฉัน

"เธอดูน่ารักเวลาหน้าแดง"

ฉันหัวเราะกับคำพูดนั้น มันเป็นคำโกหกชัดๆ "ฉันดูเหมือนมะเขือเทศชัดๆ"

เขาส่ายหัว ขบขันกับคำตอบของฉัน เสียงหัวเราะทุ้มลึกของเขาทำให้รอยยิ้มฉันกว้างขึ้น

เรานั่งบนเตียงของเขาเป็นชั่วโมง แค่คุยกัน หัวเราะ และทำความรู้จักกัน มันเป็นทุกอย่างที่ฉันคิดไว้ เป็นจุดเริ่มต้นความสัมพันธ์ของเราและการเริ่มต้นของกระบวนการทำเครื่องหมายและการผูกพันธะ

เสียงเพลงแทบจะเงียบลงแล้วเมื่อทอรีย์แตะที่กรามฉัน นิ้วของเขาไล้ไปที่ต้นคอด้านหลัง

ฉันไม่ปล่อยให้ตัวเองรู้สึกประหม่า ฉันขยับเข้าไปหา มั่นใจนำริมฝีปากของฉันแนบกับเขา ลิ้นของเราพันกัน รสชาติจางๆ ของแอลกอฮอล์ยังคงอยู่ แต่ฉันไม่ได้สนใจมากนักเมื่อมือของเขาเลื่อนมาที่สะโพกฉัน ดึงร่างกายฉันขึ้นไปอยู่บนตัวเขา

ไม่กี่นาทีต่อมาเขาพลิกตัวเรา ร่างกายที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อของเขาทาบทับร่างฉัน ริมฝีปากของเขาไล้จูบเบาๆ อย่างทรมานลงมาตามลำคอและหน้าอกของฉัน