Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 277

ดาวีน่า

ฉันค่อยๆลืมตาขึ้น ปล่อยให้ดวงตาปรับแสง มองไปทางขวาเห็นเคเลบนอนหลับอย่างสงบ ผมยุ่งเล็กน้อยปรกใบหน้า จากนั้นมองไปทางซ้ายและพบกับดวงตาสีเฮเซลที่ยังง่วงงุน ฉันยิ้มและหมุนตัวไปหาวินเซนต์ เขาพาดแขนเหนือร่างกายส่วนบนของฉันและดึงฉันเข้าใกล้ เขาตื่นอยู่เสมอ

"อรุณสวัสดิ์ ที่รัก" เขาพูด เสียงยังหนาด้...