Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 212

มุมมองของดาวีน่า

(3 ปีต่อมา)

ปี๊บ..ปี๊บ..ปี๊บ

ปี๊บ...ปี๊บ...ปี๊บ

ปี๊บ....

ฉันลืมตาขึ้นมาพร้อมกับเสียงนาฬิกาปลุกที่ดังลั่น บอกว่าตอนนี้เป็นเวลา 6 โมงเช้าและถึงเวลาต้องตื่นแล้ว ฉันกลิ้งตัวไปปิดมันแล้วลุกขึ้นนั่งบนเตียง หาวพร้อมกับยืดตัว ก่อนจะดึงผ้าห่มออกและลุกจากเตียง ฉันเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าและห...