Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 152

มุมมองของราคารี

ฉันเดินออกมาจากห้องด้วยความรู้สึกประหม่า วันนี้เป็นวันแรกที่ฉันเริ่มเรียน ฉันรู้ว่าฉันเคยไปโรงเรียนมาก่อน แต่ตอนนี้ฉันรู้สึกเหมือนเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่เริ่มวันแรกที่โรงเรียนอนุบาล หรืออาจจะแย่กว่านั้น

ฉันเดินลงบันไดและทุกก้าวที่เดิน ฉันก็ยิ่งรู้สึกประหม่ามากขึ้น ฉันรู้สึกถึงผีเสื...