Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 117

มุมมองของแคลร์

มาร์ตินจับมือฉันแล้วเราเดินอย่างรีบร้อนข้ามสนาม เขาหันมายิ้มให้ฉันขณะที่เราเดินไปที่บ้านของเขา พอฉันก้าวเข้าไปและประตูปิดลง มาร์ตินก็กดฉันเข้ากับประตู ยกฉันขึ้น และพันขาฉันรอบสะโพกของเขา ฉันหายใจเฮือก แต่มันถูกกลืนหายไปด้วยริมฝีปากของเขา

หลังจากที่ฉันผ่านความตกใจเริ่มแรกจากเหตุการณ์...