Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 87: จุดจบของภาพลวงตา

อีธาน

ผมกำหมัดแน่นและหันไปเผชิญหน้ากับเธอ ผมสีบลอนด์อ่อนของเธอโดดเด่นในแสงสลัว ล้อมกรอบใบหน้าเธอไว้

เธอยังคงสวยเหมือนครั้งแรกที่ผมเห็นเธอ แต่ความงามทั้งหมดของเธอกลับไร้ซึ่งตัวตน งูพิษ สิ่งเดียวที่เธอปลุกเร้าในตัวผมตอนนี้คือความรังเกียจ

"ขอโทษนะ" ผมหันหน้าหนี เมินเธอและก้าวเดินอ้อมไป

เธอไร้ยางอาย...