Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 72: ทั้งหมดหรือไม่มีอะไร

พายุเริ่มขึ้นทันทีหลังจากที่ผมออกจากอพาร์ตเมนต์ของเอลลี่ และฝนก็ตกต่อเนื่องตลอดทั้งวัน สภาพอากาศสะท้อนอารมณ์ของผมได้อย่างแม่นยำ ผมรู้สึกเหมือนเป็นเมฆฝนหนักทึบ เทาและมืดมน

อยู่คนเดียวในอพาร์ตเมนต์ สิ่งเดียวที่ผมรู้สึกคือความว่างเปล่าอันมหาศาล ผมไม่รู้สึกหิวหรือมีแรงจูงใจจะทำอะไรเลย และผมรู้ว่าการนอน...