Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 67: “อย่ายอมแพ้”

เมื่อฉันกลับถึงบ้านในวันเสาร์ ฉันทรุดตัวลงบนเตียงทันที โยนกระเป๋าเดินทางไปที่มุมห้องสักแห่ง สิ่งเดียวที่ฉันต้องการคือการนอนหลับ เพราะฉันทนอยู่กับความคิดของตัวเองไม่ไหวอีกต่อไป ความคิดกำลังกลืนกินฉัน

ฉันนอนไม่หลับเกินสิบนาทีบนเที่ยวบินที่ใช้เวลานานกว่าเจ็ดชั่วโมง ความแน่นในอกยังไม่หายไป และดูเหมือนจ...