บทที่ 05: คุณจะเป็นคนที่ขอฉัน
บทที่ 05: เธอต่างหากที่จะต้องอ้อนวอนฉัน
เอลลี่
"ฉัน... ฉันว่ามันก็แล้วแต่กรณีนะ" ในที่สุดฉันก็ตอบ พลางสงสัยว่าเบื้องหลังคำถามนั้นมีความสนใจอื่นใดนอกจากการยั่วยุและพยายามทำให้ฉันอับอายหรือเปล่า
ฉันตอบตามตรง ฉันชอบเซ็กซ์แบบเถื่อนๆ มากกว่า แต่การร่วมรักกับคนที่คุณรักมันก็คงจะเร่าร้อนและสุดยอดไปเลย อย่างน้อยนั่นก็เป็นสิ่งที่ฉันจินตนาการเอาไว้
"ไม่เอาสิ คุณนักวิทยาศาสตร์ คุณต้องเลือก อย่างใดอย่างหนึ่ง"
"ก็ได้ เซ็กซ์แบบเถื่อนๆ แล้วนี่ก็เป็นสัญญาณว่าฉันควรไปหาอะไรดื่มเพิ่ม ใครเอาอีกไหม" ฉันลุกขึ้นแล้วมุ่งหน้าไปห้องครัว
"ฉันก็จะไปเอาเครื่องดื่มเพิ่มเหมือนกัน"
"อีธาน..." ฉันได้ยินเบ็นเน็ตต์ปราม
"ฉันก็แค่จะไปเอาเครื่องดื่มน่า น้องชาย ใจเย็นๆ"
เขาตามฉันเข้าไปในครัว
"เบ็นเน็ตต์กังวลว่าคุณจะพยายามสอดมือเข้ามาใต้กระโปรงฉันโดยไม่ได้รับอนุญาตหรือไง" ฉันถามก่อนจะหันไปเผชิญหน้ากับเขา
เขายิ้ม ร้อนแรงราวกับปีศาจ
"ดีใจที่เห็นคุณอารมณ์ดีนะ ผมว่าเขากังวลมากกว่าว่าคุณจะตกหลุมรักผม แล้วผมจะลงเอยด้วยการหักอกคุณ"
"งั้นก็ทำให้เขาสบายใจได้เลย เพราะเรื่องนั้นไม่มีวันเกิดขึ้นในล้านปีหรอก"
"แกล้งทำเป็นไม่สนใจผมต่อไปเถอะ"
"คุณนี่มันหลงตัวเองชะมัด"
"ที่บ้านผมมีกระจก" เขายักไหล่
ฉันต้องกลั้นใจไม่ให้กลอกตามองบน
"ก็ได้ คุณอาจจะดูดีมีเสน่ห์ แต่ความน่าดึงดูดใจมันมีความสำคัญในระดับที่ต่างกันสำหรับแต่ละคน สำหรับคุณมันคงสำคัญมากสินะ ซึ่งนั่นทำให้ฉันจัดคุณอยู่ในประเภทพวกมองคนที่ภายนอก"
รอยยิ้มของเขากว้างขึ้น
"ที่ฉันหมายถึงคือ คุณอาจจะดูน่าดึงดูดใจสำหรับฉัน แต่ฉันก็เคยสนใจผู้ชายเฮงซวยมาเยอะแล้ว ซึ่งฉันก็หลีกเลี่ยงที่จะติดต่อกับพวกนั้นทุกคน"
"คุณพูดเรื่องธรรมดาๆ เหมือนนักวิทยาศาสตร์เลยนะ นั่นยิ่งทำให้คุณเซ็กซี่ขึ้นไปอีก"
"ถ้าทั้งหมดนี่เป็นส่วนหนึ่งของแผนที่จะลากฉันขึ้นเตียงคุณล่ะก็ เลิกคิดซะเถอะ มันไม่มีวันเกิดขึ้นหรอก"
"แล้วเราจะได้เห็นกัน"
"คุณมันไอ้สารเลว!"
ไอ้สารเลวนั่นยังคงยิ้มอยู่
"คุณมีปัญหากับเรื่องเซ็กซ์หรือไง"
"ไม่ แต่ถึงยังไงมันก็ไม่ใช่เรื่องของคุณ"
"ผมคิดว่าคนอย่างคุณน่าจะเข้าใจนะว่าเซ็กซ์มันก็เป็นแค่ประสบการณ์ที่น่าพึงพอใจระหว่างผู้ใหญ่สองคนได้"
"ฉันเข้าใจ"
"ดูไม่เหมือนเลยนะ"
"ขอพูดให้ชัดนะ เซ็กซ์แบบไม่ผูกมัดมันไม่ใช่ปัญหาหรอก ปัญหาคือคุณต่างหาก"
"ผมเหรอ" เขาขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจ
"ใช่ ฉันไม่สนใจที่จะนอนกับคนที่จะทำเหมือนฉันไม่มีตัวตนในวันรุ่งขึ้น เพราะพวกเขาเป็นพวกเฮงซวยเกินไป"
"งั้นคุณก็อยากมีแฟนสิ"
"อย่ามายัดเยียดคำพูดใส่ปากฉันสิ ชีวิตส่วนตัวของฉันไม่ใช่ประเด็นที่นี่ ฉันแค่อธิบายว่าทำไมจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเราเด็ดขาด"
"คุณกำลังไม่มีเหตุผลนะ มันก็แค่เซ็กซ์ แล้วคุณจะไม่ปฏิเสธหรอกถ้าคุณรู้ว่าคุณพลาดอะไรไป"
พระเจ้า! เขาหยิ่งยโสชะมัด!
"เคยคิดบ้างไหมว่าบางทีคุณอาจจะประเมินความสามารถตัวเองสูงเกินไป ฉันต้องการอะไรที่แรงกว่าเบียร์เพื่อจะทนกับเรื่องนี้" ฉันครางออกมาอย่างหงุดหงิด
รอยยิ้มร้ายกาจปรากฏที่มุมปากข้างหนึ่งของเขา
"คุณกำลังคิดอะไรอยู่"
"คุณบอกว่าอยากได้อะไรที่แรงกว่า..."
"หยุดอยู่ตรงนั้นเลยนะ คุณมันโรคจิตจริงๆ"
"วิสกี้... คือคำตอบที่พอรับได้นะ ในเมื่อคุณอยากจะเล่นบทคนหัวสูง"
"หัวสูงเหรอ นั่นคือคำที่คุณใช้เรียกผู้หญิงที่ปฏิเสธคุณหรือไง"
"เกมนี้มันเพิ่งจะเริ่ม... และอีกไม่นานคุณนั่นแหละที่จะเป็นฝ่ายอ้อนวอนให้ผมสัมผัสคุณ"
"ฝันไปเถอะ"
"ในฝันของผมน่ะ คุณทำมากกว่าอ้อนวอนอีกนะ"
บ้าจริง! ฉันพยายามอย่างหนักที่จะไม่ปล่อยให้คำพูดของเขาเข้ามาในหัว มันเป็นเรื่องที่ฉันไม่ควรจะคิดถึงด้วยซ้ำ ให้ตายสิ มันก็แค่ฤทธิ์แอลกอฮอล์น่ะ เอลลี่
"ผมทำให้คุณพูดไม่ออกเลยเหรอ คุณนักวิทยาศาสตร์"
"ฉันกำลังหาคำพูดที่เหมาะสมอยู่ และฉันคิดว่ามันคือ... คุณคงต้องพอใจกับความฝันของคุณไปก่อนแล้วกัน"
"ไม่ต้องห่วง... เมื่อมันเกิดขึ้น ผมจะจำไว้ว่าคุณชอบแบบรุนแรง" เขาขยิบตาก่อนจะเดินกลับไปที่ห้องนั่งเล่น
พระเจ้า! ฉันสูดหายใจเข้าลึกๆ พยายามปัดภาพที่ผุดขึ้นมาในหัวออกไป
เป้าหมายของเขาคืออะไรกันแน่ เพื่อทรมานฉันงั้นเหรอ เขากำลังทำสำเร็จด้วย แล้วทำไมร่างกายบ้าๆ ของฉันถึงยังดึงดันที่จะตอบสนองต่อการยั่วยุของเขานักนะ
ตอนนี้ฉันยังคิดถึงเรื่องที่เขาบอกว่าฝันถึงฉันด้วย มันจริงหรือเปล่านะ
ไม่สำคัญหรอกเอลลี่ ลืมไปซะว่าเขามีตัวตนอยู่ คุณไม่ต้องการผู้ชายแบบเขาในชีวิตหรอก คุณเจอพวกเฮงซวยมามากพอแล้ว
"ฉันเห็นควันออกหูเธอเลยนะ" แอนนาเดินเข้ามา "เขาพูดอะไร"
"ก็แค่พยายามยั่วโมโหฉันเหมือนเดิมนั่นแหละ"
"ฉันเริ่มคิดว่าพวกเธอสองคนชอบมันนะ"
"โอ้ ได้โปรดเถอะ! เขาเป็นไอ้สารเลวตัวพ่อเลยต่างหาก"
"เธอรู้ไหมที่เขาว่ากันเรื่องรักกับเกลียดน่ะ"
"ถ้าเธอยังพูดไม่หยุดนะ ฉันสาบานเลยว่าจะเอาขวดนี้ฟาดหัวเธอ"
เราทั้งคู่หัวเราะ
"เธอคิดถึงเขาบ่อยหรือเปล่า"
"ได้โปรดเถอะ อย่าเริ่มเลย"
"ฉันเป็นเพื่อนสนิทเธอนะ พูดตามตรงสิ"
"ฉันพยายามจะไม่คิด แต่ฉันกลับทำตรงกันข้ามทุกทีเวลาเธอถามคำถามแบบนี้"
"มันแปลกนะ เธอรู้ไหม เขาดูเหมือนเป็นคนที่จริงจังกับงานมาก แต่พอเขาเข้าใกล้เธอเมื่อไหร่ ด้านนี้ของเขาก็จะออกมา"
"เธอพยายามจะพูดอะไร"
"ฉันก็ไม่รู้สิ รู้อะไรไหม... บางทีเซ็กซ์นิดๆ หน่อยๆ ก็ไม่เสียหายนะสำหรับเธอ"
"ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเธอพูดแบบนี้"
"เขาไม่ได้เลวร้ายอย่างที่เราคิดนะ บางทีเราอาจจะตัดสินเขาผิดไป ฉันเริ่มจะชอบเขาแล้วล่ะ"
"นั่นก็เพราะเขาไม่ได้เพิ่งพล่ามเรื่องไร้สาระใส่เธอน่ะสิ"
"ฉันก็แค่จะบอกว่า..."
"ฉันไม่นอนกับเขา จบเรื่อง"
สวัสดี! โปรดส่งข้อความที่คุณต้องการให้ฉันตรวจแก้ไขตัวอักษรภาษาอังกฤษที่ปะปนอยู่ในภาษาไทย ฉันจะช่วยแก้ไขให้เป็นภาษาไทยที่ถูกต้องค่ะ
ต่อมา เมื่อฉันกลับถึงบ้าน มันยากที่จะข่มตานอน และเมื่อฉันหลับไป ฉันก็ฝันถึงเรื่องร้อนแรงเป็นพิเศษเกี่ยวกับใครบางคน
เขากำลังเข้ามาปั่นป่วนในหัวของฉัน และฉันก็หยุดคิดถึงสิ่งที่เขาพูดไม่ได้เลย
เมื่อมันเกิดขึ้น ผมจะจำไว้ว่าคุณชอบแบบรุนแรง