Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 28: เครื่องหมายที่ไม่จางหายไป

เอลลี่

ทุกก้าวที่ฉันเดิน กล้ามเนื้อระหว่างขาของฉันก็ประท้วง คอยเตือนความทรงจำเมื่อคืน

นรกชัดๆ ราวกับว่ารอยจ้ำที่เขาทิ้งไว้ทั่วร่างกายฉันยังไม่พอ เสื้อคอลึกคงต้องพักไว้ก่อนแล้วล่ะ เอลลี่

บางอย่างบอกฉันว่าเขาตั้งใจทำแบบนี้ ไอ้บ้านั่นอยากให้ฉันจำได้

"เอลลี่? ฉันกำลังคุยกับเธออยู่นะ" แอนน่าคว้าแขน...