Chapters

บทที่ 01: เมื่อปัญหาเข้ามา

บทที่ 02: นั่นคือไม่ใช่หรือไม่?

บทที่ 3: ช่างเป็นคนร้าย!

บทที่ 04: คุณเริ่มสิ่งนี้

บทที่ 5: คุณจะเป็นคนที่ขอฉัน

บทที่ 06: บทเรียนที่จะสอน

บทที่ 07: เรื่องตลกที่ไม่ดี

บทที่ 08: สิ่งที่เขาต้องการ

บทที่ 09: คุณกลัวไหม?

บทที่ 10: คุณรู้สึกมันใช่ไหม?

บทที่ 11: อดีตมาเคาะ

บทที่ 12: จากคนหนึ่งไปอีกคนหนึ่ง

บทที่ 13: เดิมพันกับปีศาจ

บทที่ 14: ปิดอย่างอันตราย

บทที่ 15: ไม่มีทางออก

บทที่ 16: การเล่นกับไฟ

บทที่ 17: คุณรักเขาหรือไม่?

บทที่ 18: คุณเคยยอมแพ้หรือไม่?

บทที่ 19: แค่ความผิดพลาด

บทที่ 20: แค่ถาม

บทที่ 21: อย่าทำให้ฉันรอนานเกินไป

บทที่ 22: อีกเล็กน้อย...

บทที่ 23: คุณรู้ว่าจะหาฉันได้ที่ไหน

บทที่ 24: ถอดทุกอย่าง

บทที่ 25: การขับขี่ที่มีความเสี่ยง

บทที่ 26: คุณจะคุ้นเคยกับมัน

บทที่ 27: ลืมมัน

บทที่ 28: เครื่องหมายที่ไม่จางหายไป

บทที่ 29: อย่ากล้าหยุดฉัน

บทที่ 30: มีคนอยู่ในนั้นหรือไม่?

บทที่ 31: ปฏิเสธทุกสิ่งที่คุณต้องการ

บทที่ 32: และจะเกิดอะไรขึ้นถ้ามันไม่เพียงพอ?

บทที่ 33:

บทที่ 34:

บทที่ 35:

บทที่ 36:

บทที่ 37:

บทที่ 38:

บทที่ 39:

บทที่ 40:

บทที่ 41:

บทที่ 42:

บทที่ 43:

บทที่ 44:

บทที่ 45:

บทที่ 46:

บทที่ 47:

บทที่ 48:

บทที่ 49:

บทที่ 50:

บทที่ 51:

บทที่ 52:

บทที่ 53:

บทที่ 54:

บทที่ 55:

บทที่ 56:

บทที่ 57:

บทที่ 58:

บทที่ 59:

บทที่ 60:

บทที่ 61: เผชิญหน้ากับแมนแขวง

บทที่ 62: การชิมต้องห้าม

บทที่ 63: ไม่ฉันไม่ขอโทษ

บทที่ 64: มากกว่าเปียก

บทที่ 65: ฉันมาคุณไม่

บทที่ 66: นั่นใช่ไหม?

บทที่ 67: “อย่ายอมแพ้”

บทที่ 68: “กรุณา...เข้าพัก”

บทที่ 69: เธอสมควรได้รับใครบางคนที่ดีกว่า

บทที่ 70: คุณเลือกความกลัว

บทที่ 71: คุณสมควรได้รับมากขึ้น

บทที่ 72: ทั้งหมดหรือไม่มีอะไร

บทที่ 73: ผู้โดยสารที่ไม่พึงประสงค์

บทที่ 74: บอกฉันว่ายังไม่สายเกินไป

บทที่ 75: มากเกินไปสำหรับพ่อแม่ของคุณ?

บทที่ 76: ถอดกางเกงใน

บทที่ 77: ดีกว่าจินตนาการใด ๆ

บทที่ 78: ร้ายที่สมบูรณ์แบบ

ส่วนที่ 2 - บทที่ 79: มีความสุขตลอดไป?

บทที่ 80: มันจบลงอย่างนี้หรือไม่?

บทที่ 81: หลอนโดยอดีต

บทที่ 82: คุณรู้ว่ามันหมายถึงอะไร

บทที่ 83: ถ้าเขาไป...

บทที่ 84: การบาดเจ็บที่ลึก

บทที่ 85: คำแห่งความหวัง

บทที่ 86: ผีแห่งอดีต

บทที่ 87: จุดจบของภาพลวงตา

บทที่ 88: ชะตากรรมที่ทรยศ

บทที่ 89: ทรมาน

บทที่ 90: บนขอบ

บทที่ 91: จุดแตกหัก

บทที่ 92: หลบหนีชั่วคราว

บทที่ 93: เปลวไฟซีดจาง

บทที่ 94: จุดเริ่มต้นใหม่หรือจุดสิ้นสุดของบางอย่าง?

บทที่ 95: บนขอบของการควบคุม

บทที่ 96: กับเพื่อนเช่นนี้...

บทที่ 97: ตกลงไปในกับดัก

บทที่ 98: เพียงแค่สลิป

บทที่ 99: บนขอบพายุ

บทที่ 100: ใต้พายุ

บทที่ 101: ฉันจะไม่ให้อภัยตัวเอง...

บทที่ 102: เวลาในการรักษา

บทที่ 103: หลังพายุ

บทที่ 104: เปลวไฟกลับมาอีกครั้ง

บทที่ 105: เช่นเดียวกับในตอนแรก

บทที่ 106: ความทุกข์ทรมานของการคาดหวัง

บทที่ 107: ฉันคืออนาคตของเธอ

บทที่ 108: เซอร์ไพรส์คริสต์มาส

บทที่ 109: แลกเปลี่ยนของขวัญ

บทที่ 110: เริ่มต้นด้วยของหวาน...

บทที่ 111: “คืนเงียบ”

บทที่ 112: ฉันจะรักการได้ยินคุณกรีดร้อง

บทที่ 113: การลงโทษคริสต์มาส

บทที่ 114: มันยังเจ็บ

บทที่ 115: คุณคิดถึงฉันไหม?

บทที่ 116: ปล่อยอดีต

บทที่ 117: การประดิษฐ์ที่โต๊ะ

บทที่ 118: ทดสอบความอดทน

บทที่ 119: ความรักนั้นไม่ใช่ไหม

บทที่ 120: ฉันพร้อมสำหรับคุณ

บทที่ 121: เมื่อทุกอย่างสมบูรณ์แบบ...

บทที่ 122: เขาไม่ได้เหนือเธอ

บทที่ 123: สิ่งที่เหลืออยู่อย่างพูด

บทที่ 124: ไม่มีภัยคุกคามต่อเรา?

125: ไม่มีอะไรให้ยอมรับ

บทที่ 126: รอยแผลเป็นที่เวลาไม่ลบ

บทที่ 127: มันจะรู้สึกดีขึ้นถ้าคุณทำ

บทที่ 128: วางแผนลงท่อระบายน้ำ

บทที่ 129: แผน B

บทที่ 130: คุณยังไม่แน่ใจหรือไม่?

บทที่ 131: เพียงเรื่องของเวลา

บทที่ 132: ฉันสาบาน

บทที่ 133: ครั้งแรกของเราในหลาย ๆ คน

บทที่ 134: ฉันต้องการทุกอย่างกับคุณ

บทที่ 135: อยากไปนั่งรถไหม?

บทที่ 136: วันที่บนขอบฟ้า

บทที่ 137: ทารกระหว่างทาง!

บทที่ 138: เราจะทำสิ่งนี้ด้วยกัน

บทที่ 139: ถ้ามันอยู่กับคุณฉันสามารถทำสิ่งนี้ได้

บทที่ 140: ขั้นตอนถัดไป

บทที่ 141: กลับมาหาฉัน...

บทที่ 142: พบกันในไม่กี่ชั่วโมง

บทที่ 143: ก่อนที่ทุกอย่างจะมืด

บทที่ 144: ความรู้สึกแย่มาก

บทที่ 145: น้ำหนักของความล้มเหลวของฉัน

บทที่ 146: ความเงียบ วิสกี้ และระยะทาง

Zoom out

Zoom in

Read with Bonus

บทที่ 140: ขั้นตอนถัดไป

บทที่ 140: ขั้นต่อไป

เอลลี่

ขั้นต่อไปเหรอ? ฉันรู้ว่าเขาหมายถึงเรื่องตั้งท้อง แต่ทั้งหมดที่ฉันคิดได้ในตอนนั้นคือกลิ่นแพนเค้กที่โชยมาเตะจมูก

“อาหารเช้าเหรอ” ฉันแกล้งถาม “เพราะฉันต้องจัดการแพนเค้กนี่ให้หมดจริงๆ นะ”

เขายิ้ม พยักหน้า แล้วก็ดูเหมือนจะตกอยู่ในภวังค์ความคิดของตัวเอง

“เวรล่ะ... พ่...