




บทที่ 1 การรักกับออสการ์บราวน์
เพิร์ล แฮร์ริส ไม่อยากเชื่อว่าเธอได้มีความสัมพันธ์กับออสการ์ บราวน์ เจ้านายของเธอ
เธอเป็นเลขาฯของออสการ์ แต่เธอยังมีอีกตัวตนที่ไม่มีใครรู้: ภรรยาของเขา เป็นเวลาหลายปีที่พวกเขาไม่เคยมีความสัมพันธ์ทางเพศกันเลย
ออสการ์ดื่มหนัก น่าจะเมาแล้ว เขากอดเพิร์ลแน่น คว้าคางเธอ แล้วจูบเธออย่างดูดดื่มราวกับไม่มีวันพรุ่งนี้
เพิร์ลครางเบาๆ เสียงของเธอยั่วยวน ทำให้ออสการ์คลั่ง เขาจูบเธอดูดดื่มยิ่งกว่าเดิม
ชุดทำงานของเธอถูกฉีกเปิด เผยให้เห็นขาเรียวสวยในถุงน่องที่ดึงดูดสายตาของออสการ์ ด้วยแรงกระชากอย่างแรง ผ้าก็ขาดออก ฉีกถุงน่องของเธอ
ขณะที่เขาจูบริมฝีปากนุ่มหวานของเธอ เขาปลดตะขอบราของเธอ หน้าอกอวบอิ่มของเธอผลุบออกมา ทำให้ตาของออสการ์เบิกกว้างขณะที่เขาก้มลงไปขบเม็ดหัวนมเธอเบาๆ
หัวนมที่แข็งตัวถูกห่อหุ้มในปากอุ่นของเขาส่งคลื่นความสุขอันเลอเลิศผ่านร่างของเพิร์ล ร่างกายของเธอรู้สึกเสียววาบราวกับถูกไฟฟ้าช็อต หนังศีรษะชา นิ้วเท้างอ และเสียงครางแผ่วเบาหลุดออกมาจากริมฝีปากสีแดงของเธอ
ไม่มีชายใดจะต้านทานการยั่วยวนเช่นนี้ได้
ออสการ์ยกขาเรียวของเธอขึ้น ดึงกางเกงในของเธอลง และรู้สึกถึงขาของเธอที่สั่นระริก เขาลองสอดมือเข้าไประหว่างขาของเธอ นวดคลิตอริสที่ไวต่อความรู้สึกของเธออย่างนุ่มนวล
น้ำรักของเธอไหลออกมาอย่างควบคุมไม่ได้ ทำให้นิ้วของเขาเปียกชื้น เขาตักเอาสายน้ำรักใสๆ ด้วยปลายนิ้ว ทำให้เพิร์ลอายเกินกว่าจะมองหน้าเขา
ทันใดนั้น ออสการ์หันหน้าเธอมาทางเขา เธอมองเขาด้วยความประหลาดใจ แล้วเขาก็ทำสิ่งที่ไม่คาดคิดด้วยการเอานิ้วนั้นใส่เข้าไปในปากของเธอ รสชาติที่บรรยายไม่ได้แผ่ซ่าน ทำให้เพิร์ลตกตะลึง บ้าชิบ ไม่เพียงแต่เธอไม่รู้สึกขยะแขยง เธอกลับรู้สึกตื่นเต้นยิ่งกว่าเดิม!
ออสการ์เก่งเรื่องการยั่วยวน เขาทำให้เพิร์ลผ่อนคลายอย่างรวดเร็ว นอนลงบนเตียง แยกขาบอบบางของเธอ และวิงวอนให้เขาเข้ามาในตัวเธอ
เขาจับเอวบางของเธอ แล้วสอดความเป็นชายร้อนผ่าวของเขาเข้าไปในโพรงรักที่ชุ่มฉ่ำของเธอ
เสียงร่างกายปะทะกันดังไปทั่วห้องขณะที่ออสการ์กระแทกเข้าไปในตัวเธออย่างเร่าร้อน ทำให้เพิร์ลหลงลืมตัวเองไปหมดสิ้น ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความปรารถนา
เพิร์ลไม่เคยรู้สึกอะไรแบบนี้มาก่อนเลย
ในช่วงที่อารมณ์พุ่งสูงสุด ออสการ์จู่ๆ ก็โอบกอดเพิร์ลอย่างอ่อนโยนและกระซิบว่า "เฮลีย์"
เพิร์ลแข็งค้างทันที
เฮลีย์ การ์เซีย รักแรกของเขา เขาเข้าใจผิดคิดว่าเธอเป็นเฮลีย์!
ความเร่าร้อนทั้งหมดจางหายไปในทันที และเพิร์ลรู้สึกว่าเลือดในร่างกายของเธอค่อยๆ เย็นเฉียบลง
เธอฝืนยิ้มขมขื่น น้ำตาไหลอาบแก้ม รู้สึกหนาวเหน็บ
วันรุ่งขึ้น เธอตื่นขึ้นมาพร้อมความเจ็บปวดไปทั้งตัว
เพิร์ลลูบหน้าผากและเห็นใบหน้าคมเข้มหล่อเหลาของออสการ์ เธอลังเลชั่วขณะ
เขายังคงหลับอยู่ ไม่มีทีท่าว่าจะตื่น
เพิร์ลลุกขึ้นนั่ง ลงจากเตียง และเห็นคราบเลือดชัดเจนบนผ้าปูที่นอน นึกถึงภาพการร่วมรักเมื่อคืนก่อน
ใกล้ถึงเวลาทำงานแล้ว เธอคว้าชุดทำงานที่ยับยู่ยี่ของเธอและเปลี่ยนใส่
เพิร์ลแต่งตัวเรียบร้อย จากนั้นเธอก็คว้ากระเป๋าและเดินออกไป
เธอเรียกผู้หญิงสวยคนหนึ่งมาอย่างไม่ใส่ใจและขอให้เธอรออยู่ในห้องจนกว่าออสการ์จะตื่น
เพิร์ลทำแบบนี้เพื่อป้องกันไม่ให้ออสการ์รู้ว่าพวกเขามีอะไรกันเมื่อคืน
พวกเขาได้ลงนามในข้อตกลงที่จะเก็บการแต่งงานของพวกเขาเป็นความลับเป็นเวลาสามปีก่อนที่จะหย่าร้างกันได้ ในช่วงเวลานี้ พวกเขาต้องรักษาความสัมพันธ์แบบเจ้านายกับลูกน้อง และทั้งสองฝ่ายไม่สามารถก้าวข้ามขอบเขตนั้นได้
ถ้าออสการ์รู้ว่าพวกเขาได้ร่วมรักกัน เธอไม่กล้าจินตนาการเลยว่าอะไรจะเกิดขึ้น
เขาคงจะรู้สึกผิดต่อเฮลีย์ใช่ไหมล่ะ?
เพิร์ลเยาะหยัน หลังจากที่เปิดโทรศัพท์ เธอเห็นข้อความจากเพื่อนร่วมงาน
[ข่าวใหญ่! เฮลีย์กลับมาเมืองไทยพร้อมคู่หมั้นแล้ว! ฉันเป็นแฟนคลับเธอนะ เธอฟังเพลงใหม่ของเธอรึยัง?]
เมื่อเห็นข้อความนั้น เพิร์ลเปิดโซเชียลมีเดียและถูกถล่มด้วยการแจ้งเตือนมากมาย ทำให้เธอเข้าใจทันที
ที่แท้ออสการ์เมาเมื่อคืนเพราะเฮลีย์กลับมาพร้อมคู่หมั้นนี่เอง
ทันใดนั้น เพิร์ลรู้สึกเจ็บแปลบที่ตา เธอเงยหน้าขึ้นเพื่อกลั้นน้ำตา
เธอเป็นเลขาของเขามาเจ็ดปีและเป็นภรรยาของเขามาสามปี แต่ตลอดเวลานั้น หัวใจของเขามีแค่เฮลีย์เท่านั้น
ทันใดนั้น เพื่อนร่วมงานของเธอ ควีนนี่ สมิธ ส่งข้อความมาอีก
[เพิร์ล เธอน่าจะอยู่กับคุณบราวน์ใช่ไหม? มีเอกสารด่วนที่ต้องให้เขาตรวจสอบ ฉันส่งไปให้แล้ว ช่วยส่งให้คุณบราวน์ด้วยนะ]
เพิร์ลขมวดคิ้ว เธอไม่อยากเจอออสการ์ในตอนนี้เลย
พนักงานส่งเอกสารจากในเมืองรีบนำเอกสารมาส่ง หลังจากที่เพิร์ลเซ็นรับแล้ว เธอยืนอยู่ที่ประตูห้อง ลังเลอยู่นาน
ในตอนนั้น มีเสียงตะโกนดังมาจากในห้อง "เพิร์ล!"
เมื่อได้ยินเสียงหงุดหงิดของออสการ์ เพิร์ลโดยอัตโนมัติผลักประตูเข้าไปและเดินเข้าไปข้างใน
"คุณบราวน์คะ ฉันนำเอกสารมาให้คุณแล้ว"
ออสการ์ไม่ตอบ เพียงแค่จ้องมองผู้หญิงที่กำลังตัวสั่นในห้องและตะโกน "ออกไป!"
ผู้หญิงคนนั้นไม่กล้าพูดอะไรและมองเพิร์ลด้วยสายตาอ่อนแอ
เพิร์ลส่งสัญญาณให้ผู้หญิงคนนั้นด้วยสายตา บอกว่าเธอสามารถออกไปได้
"ขอโทษนะคะ คุณบราวน์ ฉันขอตัวก่อนนะคะ" ผู้หญิงคนนั้นรีบหนีออกไปอย่างตื่นตระหนก
ออสการ์นั่งอยู่บนเตียง เปลือยท่อนบน ยังมีรอยจูบจากคืนก่อนปรากฏบนอกที่แข็งแกร่งของเขา รูปร่างของเขาสมบูรณ์แบบ มีเส้นกล้ามเนื้อที่สะอาดและสวยงามซึ่งยากที่จะมองข้าม
"เพิร์ล เกิดอะไรขึ้นเมื่อคืน?" ออสการ์มองใบหน้าอ่อนหวานของเธอ ถามอย่างเย็นชา
"คุณบราวน์คะ ฉันไม่เข้าใจว่าคุณกำลังพูดถึงอะไร" เพิร์ลลังเลชั่วขณะ แล้วตัดสินใจแกล้งโง่ "เมื่อคืนคุณอยู่กับผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่เหรอคะ? มันเป็นแค่ความผิดพลาดเพราะเมา ไม่มีอะไรร้ายแรงหรอกค่ะ"
เธอแสร้งได้ดี แต่ลมหายใจที่ไม่เป็นจังหวะของเธอดูเหมือนจะเปิดเผยความรู้สึกผิดของเธอ
ออสการ์หัวเราะอย่างเย็นชายิ่งขึ้น ดวงตาเย็นเยียบของเขาจ้องมองเธออย่างคมกริบ ราวกับพยายามมองทะลุเธอ "คุณรู้สึกผิดและไม่กล้ายอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนใช่ไหม?"
"คุณบราวน์คะ เมื่อคืนฉันยุ่งกับงาน ฉันเพิ่งมาส่งเอกสารให้คุณเช้านี้เท่านั้น" เพิร์ลสั่นถุงเอกสารในมือ
ออสการ์ลุกขึ้นทันที กดเธอเข้ากับกำแพง และกระซิบข้างหูเธอ "งั้นเหรอ? แต่ทำไมผมจำได้ว่าคุณอยู่กับผมทั้งคืนล่ะ?"