Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 119: ปริศนา

ผมยังคงยืนนิ่งขณะที่มองหมอที่ยืนอยู่ตรงหน้าพวกเรา ความเงียบอึดอัดยังคงดำเนินต่อไปสักพักขณะที่เขาพยายามจัดระเบียบตัวเองกับกระดาษยับๆ ในมือ ซึ่งผมไปชนเข้าโดยบังเอิญตอนที่ผมวิ่งชนเขาในระเบียงทางเดินระหว่างมาที่นี่ ผมเห็นเขาฮึดฮัดอย่างโกรธๆ และสงสัยว่าการชนกันเพียงเล็กน้อยนั้นเพียงพอที่จะทำให้อารมณ์เขาเ...