Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 484 คำร้องที่อ่อนน้อมถ่อมตนจากไมเคิล (2)

วินาทีนั้น เธอจับพวงมาลัยไว้แน่น รู้สึกราวกับเลือดทั้งร่างแข็งตัว

เธออยากจะเหยียบคันเร่งให้รถพุ่งชน พาให้ทุกคนพังพินาศไปด้วยกัน

ทว่า สติยั้งคิดทำให้เธอละทิ้งความคิดอันน่าสะพรึงกลัวนั้นไป

ลิลี่ไม่รู้ว่าตัวเองก้าวลงจากรถไปยืนอยู่ตรงหน้าพวกเขาได้อย่างไร

เธอรู้ว่าในสายตาของพวกเขา ตอนนี้เธอคงดูน่าสมเ...