Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 119 เราสร้างสรรค์

"ทำไมมองฉันแบบนั้นล่ะ" เจมส์ถาม ครึ่งขบขัน ครึ่งรำคาญ

เขายื่นมือไปจัดผมหยิกของเธอ ดวงตาเหลือบมองกระดูกไหปลาร้าเรียบเนียนของเธอ "ที่งานการกุศลอีกไม่กี่วัน สร้อยเพชรสีชมพูเส้นนั้นจะดูงดงามมากบนตัวเธอ"

เจสสิก้ารู้สึกถึงความอบอุ่นที่แผ่ซ่านไปทั่วตัว เธอเงยหน้าขึ้นมอง ดวงตาเป็นประกาย พูดว่า "เจมส์ ฉันไ...