3
ผมรักน้องชายของผม แต่ในฐานะอัลฟ่า ผมไม่รอใคร โดยเฉพาะผู้หญิงมนุษย์ แต่เพราะเวสต์เป็นทั้งน้องชายและเบต้าของผม และเขามั่นใจว่ามนุษย์คนนี้ แจ๊ส คือคู่ชีวิตของเขา และถ้าเป็นเช่นนั้น เธอก็จะให้กำเนิดหลานชายหรือหลานสาวของผมซึ่งจะเป็นเบต้าในอนาคตของฝูง ดังนั้นผมต้องพบเธออย่างน้อยก็เพื่อยอมรับเธอเข้าฝูงเมื่อถึงเวลา
"พี่ พวกเขากำลังมาแล้ว" เวสต์พูดด้วยความตื่นเต้นสุดๆ ทันใดนั้น รถสีดำคันหนึ่งก็เข้ามาจอด
ทันทีที่ประตูเปิดออก หัวใจผมหยุดเต้นเมื่อได้กลิ่นน้ำผึ้งผสมมะม่วง ผมคิดว่ากลิ่นนั้นมาจากสาวที่น้องชายผมกำลังช่วยลงจากรถ แต่ไม่ใช่ ขอบคุณเทพีที่เป็นผู้หญิงที่มากับเธอ เพราะไม่อย่างนั้นคงจะเป็นเรื่องน่าอึดอัดมากสำหรับพวกเรา ผู้หญิงคนนั้นสวยมาก สูงประมาณ 5 ฟุตถ้าไม่นับส้นสูง 5 นิ้วที่เธอใส่อยู่ รูปร่างเซ็กซี่ และผิวสีเชสนัทของเธอเปล่งประกาย
"คู่ชีวิต" วินเทจพูดในหัวผม
"เมื่อกี้แกพูดอะไรนะ?!" ผมถามวินเทจซึ่งเป็นหมาป่าของผม
"ฉันบอกว่าคู่ชีวิตไงไอ้โง่ กลิ่นน้ำผึ้งผสมมะม่วงนั่นคือเธอ คู่ชีวิตของเรา" เขาพูดอย่างประชดประชัน
ชีวิตผมมันช่างเหี้ยจริงๆ ผมบอกตัวเอง คู่ชีวิตของผมเป็นมนุษย์ ใครจะคิดว่าอัลฟ่าผู้ทรงพลังอย่างผม ที่สืบเชื้อสายมาจากอัลฟ่าคนแรกที่ถูกสร้างโดยเทพีพระจันทร์ จะมีมนุษย์เป็นคู่ชีวิต ผมน่าจะยกฝูงให้น้องชายไปเลยแล้วดื่มวูล์ฟเบนสักช็อตดีกว่า
"พี่ นี่แจ๊ส เชอริช ที่รักของผม และเพื่อนของเธอ คลีโอพัตรา นัวร์" น้องชายสุดที่รักแนะนำสาวทั้งสอง
"ยินดีที่ได้รู้จักนะแจ๊ส" ผมพูดพลางจับมือเธอ พยายามไม่จ้องเพื่อนของเธอ เธอผลักคลีโอพัตรามาข้างหน้า และเมื่อผมสังเกตเห็นชุดที่เธอใส่ มันสั้นเกินไปสำหรับคู่ชีวิตของอัลฟ่าที่จะใส่ท่ามกลางเหล่าชิฟเตอร์อื่นๆ โดยเฉพาะลูน่าที่ยังไม่ถูกมาร์ค
"เราต้องลงโทษเธอที่ใส่ชุดนั้นในภายหลัง" วินเทจพูด และผมก็ตบหัวตัวเองในใจ
"สวัสดีคลีโอพัตรา ยินดีที่ได้รู้จัก" ผมพูดพลางจับมือเธอและจูบหลังมือ ความรู้สึกเหมือนมีประกายไฟแล่นผ่าน
"ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน เรียกฉันว่าคลีโอก็ได้นะคะ" เธอพูด และผมรู้สึกว่าวินเทจพยายามจะดันตัวออกมา
ผมมองคลีโอขณะที่เธอรินไวน์โรเซ่และดื่มช็อตหนึ่ง ผมรู้สึกเครียดมาก กลิ่นและภาพของเธอกำลังทำให้ผมและวินเทจบ้าคลั่ง และต้องใช้ความพยายามทั้งหมดที่จะไม่มาร์คและจับคู่กับเธอตรงนี้ตอนนี้เลย
ผมมองเธอขณะที่แจ๊สพาเธอไปที่ฟลอร์เต้นรำ ในฐานะอัลฟ่า ผมต้องควบคุมอารมณ์ตลอดเวลา แต่ความคิดที่เห็นเธออยู่บนฟลอร์เต้นรำในชุดนั้นทำให้ผมเกือบจะบังคับให้เธอนั่งลงเดี๋ยวนั้น
"คิดยังไงกับแจ๊ส" ผมได้ยินน้องชายพูด ดึงผมออกจากภวังค์
"เธอดูดีนะ ผมมั่นใจว่าเธอจะเหมาะกับฝูงของเรา" ผมพูดพลางมองคลีโอบนฟลอร์เต้นรำ
"ผมเห็นพี่จ้องคลีโอนะ" เขาพูดพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์
"ผมก็ควรจะจ้องสิ ตามที่วินเทจบอก เธอคือคู่ชีวิตของผม" และรอยยิ้มบนใบหน้าเขาบอกผมว่าเขาดีใจแค่ไหนที่ได้ยินแบบนั้น
"ยินดีด้วยพี่ พี่อยากมีคู่ชีวิตมานานแล้ว และฝูงของเราก็ต้องการลูน่ามาพักใหญ่แล้ว... แล้วพี่จะจัดการเรื่องนี้ยังไง" ผมโกรธมากที่เขาถามคำถามนี้
"ผมถามเพราะแจ๊สบอกผมว่าเธอไม่เดทกับชิฟเตอร์เลย" เขาพูดพลางส่ายหัว
ตอนนั้นเองที่ผมเหลือบไปเห็นบนฟลอร์เต้นรำ มีไอ้หมีกลายร่างกำลังเต้นเบียดคู่ชีวิตของผม ผมไม่ได้ยินอะไรอีกเลย เวสต์กำลังพูดอะไรสักอย่าง แล้วผมก็เห็นแต่สีแดง และก่อนที่จะรู้ตัว ผมก็กำลังมุ่งหน้าไปที่ฟลอร์เต้นรำแล้ว
เมื่อผมเข้าใกล้คลีโอ ผมได้กลิ่นความต้องการของเธอ ผมรู้ว่าถ้าผมได้กลิ่น ทั้งคลับคงได้กลิ่นด้วย โดยเฉพาะราเซลล์ ไอ้หมีกลายร่างที่เธอกำลังเต้นด้วย ภาพที่มันแตะต้องเธอและกลิ่นความต้องการของเธอทำให้วินเทจคลั่ง
มันผลักตัวออกมาข้างหน้าและคำราม มันอยากเปลี่ยนร่างและฉีกราเซลล์ออกเป็นชิ้นๆ คลับเงียบกริบ และสิ่งต่อมาที่ผมรู้คือราเซลล์นอนอยู่บนพื้นพร้อมใบหน้าที่แตกยับ ใช่ ผมทุบหน้ามันจริงๆ และถ้าไม่ใช่เพราะเวสต์เข้ามาขวางระหว่างพวกเราและกลิ่นความกลัวที่มาจากคลีโอ ผมคงทำมากกว่านี้อีก
"เพื่อน ออกไปข้างนอกเดี๋ยวนี้" ผมได้ยินเวสต์พูด
"สาวๆ ไปกันเถอะ" ผมหันไปทางคลีโอและแจ๊ส
พวกเราทั้งหมดเดินออกไปข้างนอกเพื่อสูดอากาศขณะที่เสียงเพลงเริ่มเล่นอีกครั้ง ระหว่างทางออก ผมกำลังต่อว่าวินเทจ มันทำตัวเหมือนลูกหมาที่ถูกขโมยของเล่น ผมโกรธมาก ถ้าการกระทำของมันทำให้เธอกลัวล่ะ?
"ฉันควรทำยังไงวะ? เห็นสองคนนั้นบนฟลอร์เต้นรำไหม? แล้วมือของมันที่ลูบไล้ตัวเธอน่ะ เธอเป็นของพวกเรานะโว้ย!" มันพูดเสียงเหมือนยังโกรธอยู่
"เธอไม่รู้ว่าเธอเป็นของเรา เธอไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของโลกเรา การที่นายทำแบบนั้นอาจทำให้เธอกลัวและหนีไป" ผมพูด พร้อมจะต่อยมัน ซึ่งโง่มากเพราะเราทั้งคู่จะรู้สึกเจ็บเหมือนกัน
"อืม แต่นายนั่นแหละที่ลุกไปที่ฟลอร์เต้นรำ ไม่ใช่ฉัน" มันพูด บอกเป็นนัยว่าทั้งหมดนี้เป็นความผิดของผม
ผมบล็อกมันไว้ ขณะที่เราเดินออกไปข้างนอก ผมยังได้กลิ่นความกลัวที่ออกมาจากคลีโอ ผมไม่ได้กลิ่นจากแจ๊สเลย ซึ่งบอกผมว่าเธอเคยอยู่รอบๆ พวกเปลี่ยนร่างมาก่อน
กลิ่นความต้องการของเธอในรถลิมูซีนทำให้ผมต้องต่อสู้กับวินเทจเพื่อควบคุม และมันไม่ช่วยเลยที่เวสต์กับแจ๊สอีกแค่สองวินาทีก็จะเอากันแล้ว ผมมองคลีโอขณะที่เธอจ้องออกไปนอกหน้าต่างและพูดว่า "ชชื่อเมืองนี้ว่าอะไรคะ? ดูสวยมากเลย" หัวใจผมหยุดเต้นเมื่อเธอแสดงความชอบต่อพื้นที่ของฝูง เธอไม่ได้คาดหวังว่าผมจะตอบ แต่ผมก็ตอบ
"เธอจะรักที่นี่แน่ๆ" มันฟังดูเหมือนหมาป่าตัวเมีย
"ฉันต้องการให้นายใจเย็นๆ เธออยู่ที่นี่แค่คืนเดียว" ผมพูด หงุดหงิดกับความตื่นเต้นของมัน
"อืม แต่ถ้านายหยุดต่อสู้กับฉันเพื่อควบคุม ฉันจะทำให้คืนนี้เป็นคืนที่ดีที่สุดในชีวิตของเธอ และเธอจะไม่อยากไปไหน" มันพูดพร้อมยิ้มเจ้าเล่ห์
"ถ้าฉันปล่อยให้นายควบคุม นายจะทำพังทุกอย่าง เธอไม่ใช่หมาป่าตัวเมีย นายจะผูกพันและทำเครื่องหมายภายในไม่กี่ชั่วโมงหลังจากพบเธอไม่ได้" ผมพูด ย้ำประเด็นกับมัน
"ทำไมล่ะ?" มันพูดราวกับผมพูดอะไรผิดกับมัน ผมทนมันไม่ไหว มันดื้อมาก
"โอ้ พระแม่เจ้า เพราะเธอเป็นมนุษย์...และไม่ต้องพูดถึงพฤติกรรมของนายที่คลับที่ทำให้เธอกลัว" ผมสาบานว่าถ้ามันอยู่ตรงหน้าผม ผมจะต่อยมัน
ขณะที่วินเทจกับผมคุยกัน ผมได้ยินเสียงท้องของคลีโอร้อง ผมส่งข้อความทางใจถึงพ่อครัวบอกว่าพวกเรากำลังจะกลับ และให้เตรียมอาหารไว้รอเมื่อพวกเรามาถึง
"ราเซลล์ทำให้ฉันโกรธ และเธอเป็นของเรา ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้แตะต้องเธอนอกจากพวกเรา!" บ้าเอ๊ย มันยังโกรธอยู่
ผมบล็อกมันเพื่อไม่ให้มันต่อสู้กับผมเพื่อควบคุมอีก พวกเรามาถึงบ้าน และเวสต์กับแจ๊สหยุดเซสชั่นหนังโป๊เบาๆ ของพวกเขา ใบหน้าของคลีโอมีค่ามากเมื่อผมมองเธอจ้องบ้านของผม