Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 72

โกสต์วางนิกกี้ลงในรถตู้อย่างระมัดระวัง "เดมอน ฉันจะอยู่ที่นี่ต่อ" "ไม่มีปัญหาโกสต์ แค่อย่าฆ่ามันเร็วนัก มันต้องทรมานนานๆ" "แม่งเอ๊ย แน่นอน" นิกกี้มองพวกเราอยู่เงียบๆ ผมขึ้นรถตู้แล้วเราก็มุ่งหน้าไปบ้านของมัสซิโม่ เมื่อไปถึง ฟรานเชสก้ากำลังรอเราอยู่ เธอเห็นนิกกี้ปุ๊บก็เห็นได้ชัดว่าเธออยากจะร้องไห้ แบร...