บทที่ 1
สวัสดีค่ะไดอารี่
ฉันไม่รู้จะเริ่มยังไงดี ฉันไม่เคยเขียนไดอารี่มาก่อนเลย ใช่ ฉันรู้ว่ามันแปลกที่เพื่อนๆ ของฉันทุกคนและทุกคนที่ฉันรู้จักต่างก็เขียนกัน แต่ฉันไม่เคยเห็นความน่าสนใจของการเขียนความคิดและความลับที่ลึกที่สุดลงในสมุดเล่มหนึ่งเลย นักบำบัดของฉันบอกว่ามันจะดีถ้าฉันเขียนไดอารี่เพื่อแสดงความรู้สึก แต่ทำไมฉันต้องจ่ายเงินให้เธอด้วยล่ะ? ฉันจ่ายให้เธอเพื่อฟังฉันระบายความรู้สึกอยู่แล้ว ไดอารี่พูดตอบไม่ได้ บางทีนั่นอาจเป็นเหตุผล ฉันคงไม่มีวันรู้หรอก จิตวิทยาไม่ใช่วิชาเอกของฉันแน่ๆ ต้องซื่อสัตย์ตรงนี้ว่า ฉันผ่านอะไรมาเยอะ ทั้งการเสียแม่ไป เรื่องห่วยๆ ทั้งหมดที่เกิดขึ้นหลังจากแม่เสีย และฉันไม่เคยไปพบใครเลย ฉันยังใช้ชีวิตต่อไปและฉันคิดว่าฉันไม่ได้แย่เกินไป ฉันก็ไม่มีทางเลือกอื่น เราไม่มีเงินพอจะจ่ายค่าที่ปรึกษาหรือนักจิตวิทยา
ฉันชื่อแดเนียล วิลสัน อายุ 21 และยังเป็นสาวบริสุทธิ์ นั่นอาจเป็นความลับที่ใหญ่ที่สุดที่มีแค่เพื่อนๆ ของฉันเท่านั้นที่รู้ ฉันไม่เคยเจอคนที่ใช่ที่จะเสียซิงให้ และการที่ฉันเป็นนักเรียนเกรดเอล้วนๆ หรือเคยเป็นนักเรียนเกรดเอล้วนๆ ก็ไม่ได้เหลือเวลาให้กับผู้ชายมากนัก และฉันเป็นเนิร์ดตัวยง ซึ่งไม่ได้เป็นคะแนนบวกในสายตาผู้ชาย ฉันเป็นคนที่พวกเขามาขอติวไม่ใช่มาชวนไปเดท เพื่อนๆ ชอบล้อฉัน แต่ฉันก็แค่ไม่สนใจ ฉันรู้จักนิกกี้และฮันนาห์มาทั้งชีวิต และคุณต้องรู้ว่าเมื่อไหร่ควรเมินพวกเธอ เพราะถ้าไม่เมิน คุณจะโกรธพวกเธอไปตลอดชีวิต
ฉันสูง 5 ฟุต 2 นิ้ว ผมสีน้ำตาล ตาสีน้ำตาล และใส่บราไซส์ซี นิกกี้และฮันนาห์บอกว่าฉันมีส่วนโค้งเว้าในทุกที่ที่ควรมี ฉันไม่แน่ใจว่าพวกเธอพูดแบบนั้นเพื่อให้ฉันรู้สึกดีหรือมันเป็นความจริง ถ้าคุณถามให้ฉันบอกว่าฉันหน้าตาเป็นยังไง ฉันคงบอกว่า ผมสีน้ำตาล ตาสีน้ำตาล และเป็นเนิร์ด ฉันเรียนกฎหมายอาญาที่เบิร์กลีย์ในแคลิฟอร์เนียด้วยทุนการศึกษา แม่เสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งตอนฉันอายุ 10 ขวบ และพ่อพยายามเลี้ยงดูฉัน แต่สุดท้ายก็ติดคุกข้อหาขโมยรถยนต์ตอนฉันอายุแค่ 18 ปี อย่างน้อยเขาก็พยายามรักษาสภาพหรือพยายามดูแลฉันตอนที่ฉันยังอยู่ในความดูแลของเขา มันไม่ใช่ชีวิตที่ง่าย แต่เราก็ผ่านมันมาได้
ตอนแม่เสียชีวิต ฉันทุ่มเทให้กับการเรียนทั้งหมด ฉันอยากประสบความสำเร็จ ฉันอยากเป็นคนที่แม่ภูมิใจ ฉันได้เกรดเอล้วนๆ ตั้งแต่อายุ 10 ขวบ ฉันไม่เคยพลาด และนั่นคือวิธีที่ฉันได้ทุนเต็มจำนวนที่เบิร์กลีย์ ด้วยการทำงานหนัก นักบำบัดของฉันบอกว่าฉันโฟกัสกับการเรียนมากเกินไปและฉันต้องการเวลาพักผ่อน ออกไปสนุกกับชีวิตวัยรุ่น ฉันไม่เคยผ่อนคลาย ฉันไม่คิดว่าฉันรู้วิธีผ่อนคลาย แต่ดูเหมือนว่าฉันจำเป็นต้องวางแผนกับเพื่อนๆ เพื่อไปเต้นรำ ฉันไม่ค่อยแน่ใจเรื่องนั้น นิกกี้และฮันนาห์ตื่นเต้นมากที่จะพาฉันออกไปข้างนอก พวกเธอหวังว่าฉันจะได้เสียซิงเสียที อีกครั้ง ฉันไม่ค่อยแน่ใจ ถ้าฉันยังไม่เจอคนที่ใช่ ทำไมฉันจะไปเจอเขาที่คลับล่ะ? ฉันไม่ได้สนใจผู้ชายแบบสุ่ม
ฉันไม่รู้ว่านี่คือสิ่งที่คุณเขียนในไดอารี่หรือเปล่า แต่ช่างมันเถอะ มันเป็นไดอารี่ของฉัน ฉันน่าจะเขียนอะไรก็ได้ที่ต้องการ
ฉันคงบอกว่าฉันเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็งและเป็นอิสระ ตามที่นักบำบัดของฉันบอก เป็นอิสระเกินไปและเข้มแข็งเกินไป เธอคิดว่าฉันอาจจะแตกสลายถ้าไม่เริ่มผ่อนคลาย ฉันไม่เคยเป็นคนที่ปล่อยชะตาชีวิตไว้ในมือคนอื่น ฉันโฟกัส ทำงานหนัก และทำด้วยตัวเอง ตอนนี้ฉันทำงานสองงานพร้อมกับเรียนไปด้วย ฉันไม่ได้เกรดเอทุกวิชา แต่ส่วนใหญ่ได้ ฉันไม่พอใจกับเกรดบีที่ได้ แต่ก็ต้องอยู่กับมัน ฉันอยากได้เกรดเอทั้งหมดและจะพยายามให้ถึงเป้าหมายนั้นเสมอ และฉันคิดว่านั่นคือจุดที่ปัญหาของฉันอยู่ ฉันผลักดันตัวเองและผลักดันตัวเองอยู่เรื่อย ฉันต้องการชีวิตที่ดีกว่าตอนอยู่กับพ่อ ใช่ เขาทำดีที่สุดแล้ว แต่ฉันต้องการให้ดีกว่านั้น
นักบำบัดของฉันถามว่าทำไมฉันถึงเรียนกฎหมายอาญา มันเป็นคำตอบที่ง่ายมาก ถ้าพ่อของฉันมีทนายความอาญาที่ดีกว่านี้ เขาคงเป็นอิสระ แต่ไม่ พวกเขาให้ทนายของรัฐที่ห่วยแตกมาช่วย ฉันรู้ว่าการขโมย ฆาตกรรม ยาเสพติด เมาแล้วขับ ขโมยรถยนต์ ฯลฯ เป็นสิ่งที่ผิด แต่บางครั้งจุดหมายปลายทางก็อธิบายวิธีการได้ และฉันรู้สึกอย่างแรงกล้าว่าทุกคนสมควรได้รับการปกป้องที่ดีที่สุด
พ่อของฉันขโมยรถคันนั้นในความพยายามที่น่าสงสารเพื่อฉัน เขารู้ว่าฉันอยากไปเบิร์กลีย์ และเขาขโมยมันก่อนที่ฉันจะได้รับจดหมายว่าฉันได้ทุนเต็มจำนวน เขาอยากให้เงินฉันสำหรับค่าที่พัก จนกว่าฉันจะยืนได้ด้วยตัวเอง เมื่อจดหมายจากเบิร์กลีย์มาถึง ที่พักของฉันถูกรวมอยู่ในนั้นแล้ว แต่ความเสียหายก็เกิดขึ้นแล้ว เขาถูกตัดสินไปแล้ว ดังนั้น อย่างที่ฉันบอก เขาทำด้วยใจที่ดี สิ่งที่ไม่ดีแต่ด้วยเหตุผลที่ถูกต้อง ตอนนี้คำถามคือทำไมฉันถึงไปหานักบำบัด ฉันเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็ง เป็นอิสระ มีแรงขับเคลื่อน และมีจุดมุ่งหมาย ที่ไม่เคยไปหานักบำบัดมาก่อน เอาล่ะ เมื่ออาจารย์บอกว่าคุณกำลังเผาผลาญตัวเอง คุณต้องไปพบนักบำบัด คุณก็ต้องใส่กางเกงในตัวใหญ่แล้วไปพบนักบำบัด ฉันไปพบนักบำบัดมาเดือนหนึ่งแล้ว และเธอก็บอกฉันเรื่อยๆ ว่าฉันต้องออกไปข้างนอก และฉันก็หาข้ออ้างไม่ไปเรื่อยๆ ฉันไม่ใช่สายปาร์ตี้ ปล่อยให้ฉันอยู่บ้านกับหนังสือดีๆ หรือซีรีส์ดีๆ และพิซซ่า แล้วฉันก็มีความสุขแล้ว เห็นไหม เป็นผู้หญิงเรียบง่ายที่มีความต้องการไม่ซับซ้อน