Read with BonusRead with Bonus

ในที่สุด

"โลแกน"

"ฉันเดินเองได้" เอ็มม่าพูดด้วยน้ำเสียงที่มีรอยขบขัน

ผมมองเธอและกลอกตา ราวกับว่าผมจะปล่อยให้เธอเดินเองและพลาดโอกาสที่จะได้สัมผัสเธอและรู้สึกถึงความใกล้ชิดของร่างกายเธอกับผม

เอ็มม่าหัวเราะเบาๆ และส่ายหัว

ผมเปิดประตูห้องนอนของเธอและเดินเข้าไปข้างใน ผมวางเธอลงบนเตียงอย่างนุ่มนวล

"คุณอยากกิน...