Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 35

"โชคดีจริงๆที่ฉันไม่ได้ออกไป!"

แอชเชอร์พูดพร้อมรอยยิ้มเย้ยหยัน เขาหันไปทางจาเร็ดที่ดูจริงจังกว่า จาเร็ดยืนพิงกรอบประตู ตาก้มลง ริมฝีปากแตก

ลอรี่ถอยหลังไปหลายก้าว

ทำไม?

พวกเขารู้ได้ยังไงว่าเธออยู่ที่นี่? ทำไมพวกเขาถึงมาในช่วงเวลาที่เธออยู่ในอพาร์ตเมนต์พอดี? นั่นคือคำถามที่วนเวียนอยู่ในหัวเธอ เธอห...