Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 256

ขณะที่เรานั่งกันเงียบๆ เสียงสะอื้นอย่างบ้าคลั่งของเขาก็เงียบลงในที่สุด และค่อยๆ ถูกแทนที่ด้วยจังหวะสม่ำเสมอของเสียงกรนแผ่วๆ ที่มีเสียงหายใจติดขัดปนอยู่เล็กน้อย เขาไม่ได้นอนหลับหรือกินอะไรดีๆ มาสองเดือนแล้ว และสภาพของเขาก็แสดงออกมาอย่างชัดเจน เพราะน้ำหนักของเขากลับไปเกือบเท่าเดิมกับตอนที่มาถึงที่นี่ ...