Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 238

เขาพยักหน้าพร้อมกับหายใจทางปาก

"ผมขอโทษครับอัลฟ่า ผมไม่คิดว่ามันจะยากขนาดนี้"

มีเสียงครางแฝงอยู่ในน้ำเสียงสั่นๆ ขณะที่เขายังคงเดินไปมา

"ความยากลำบากที่คุณมีในการเล่าเรื่องของคุณนั่นแหละ ที่แสดงให้เห็นถึงความหวาดกลัวอย่างแท้จริงที่คุณได้รับจากมือของเขา"

ผมลุกขึ้นและเดินไปที่ตู้เย็นเล็กอีกครั้ง หยิบขว...