Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 232

เสียงเคาะประตูเบาๆ ทำให้อัลฟ่าลุกขึ้นยืน

"เข้ามา" เขาเรียก ทำให้ฉันสะดุ้ง

"ขอโทษนะ" เสียงของเขาเบาลงมากเมื่อประตูเปิดออก

"ขอบคุณที่แบ่งปัน ผมเข้าใจว่าคุณกังวลเกี่ยวกับเจสซ่าแค่ไหน และเราจะเริ่มค้นคว้าวิจัยเพื่อหาวิธีทำให้คุณแข็งแกร่งขึ้น"

เขาพูดจบพลางมองเธอ ให้ความมั่นใจว่าเธอมีคนช่วย

"พายุเริ่มซาลง...