Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 230

ผมทำสิ่งเดียวที่ทำได้ในขณะที่เธอน้ำตาร่วงพรู เธอไม่ต้องบอกผมเลยว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ แค่รู้ว่าเธออยู่ที่ฝูงของผม มันก็บอกทุกอย่างแล้ว และมันทำให้หมาป่าในตัวผมคำรามลั่น

“ซบฉันสิ เจสซา” ผมพูดเบาๆ พลางลูบไล้ใบหน้าเธอ

ผมไม่ได้ใช้แรงใดๆ กับสัมผัสนั้น ผมรออย่างอดทนให้เธอรู้สึกสบายใจกับผม ในที่สุดเธอก็ซบศี...