Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 184

ความสิ้นหวังในน้ำเสียงของเขาทำให้ฉันตกตะลึง ดีที่ฉันนั่งอยู่แล้ว เพราะฉันไม่ได้คาดหวังคำตอบที่ชวนสับสนเช่นนี้เลย ฉันลุกจากเก้าอี้และเดินไปหาเขา

เขาหยุดเดินวนไปมาตรงหน้าหน้าต่างบานใหญ่ที่ผนังด้านหลังห้องทำงานของฉัน เขาปรับม่านบังตาเพื่อมองออกไปยังป่าทึบที่ล้อมรอบอาณาเขตของฉัน

ที่ดินผืนนี้อยู่ในการค...