Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 165

ผมจ้องตาลูคัสอย่างเอาเป็นเอาตายขณะที่ออร่าของผมเริ่มลุกโชน เขาตั้งใจแน่วแน่และกำลังท้าทายจุดยืนของผม

"ถอดรองเท้าแล้วไปยืนหลังโต๊ะซะ"

ผมคำรามเสียงดัง เขาโชคดีที่แม่ของเขากับผมคิดบทลงโทษนี้ด้วยกัน เพราะผมโกรธมากพอที่จะเปลี่ยนมันได้ ผมรู้สึกถึงมือของลิลลี่ในมือผม ในที่สุดลูคัสก็เลิกจ้องและเดินกลับไปท...