Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 162

ฉันหยุดพูดตอนท้ายประโยคเมื่อได้ยินเสียงหลายคนในห้องหายใจเฮือกและพึมพำ ฉันรู้สึกว่ามันยากที่จะเชื่อว่าไม่มีใครสังเกตเห็นเรื่องนี้ บางทีฉันอาจเป็นคนเดียวที่กล้ายอมรับ หรืออาจเป็นเพราะพวกเขาไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นมานานแค่ไหนแล้ว ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม ฉันต้องพูดต่อไป

"พิจารณาจากสภาพร่างกายปัจจุบันของเ...