Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 162

ฉันหยุดพูดเมื่อสิ้นสุดคำแถลง เมื่อได้ยินเสียงสูดปากและเสียงพึมพำดังมาจากทั่วห้อง ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าไม่มีใครคนอื่นตระหนักถึงเรื่องนี้ บางทีอาจเป็นฉันคนเดียวที่กล้ายอมรับ หรือบางทีพวกเขาอาจไม่รู้ว่าเรื่องนี้มันเกิดขึ้นมานานแค่ไหนแล้ว ไม่ว่าเหตุผลจะเป็นอะไรก็ตาม ฉันต้องพูดต่อ

“เมื่อพิจารณาจากอาการ...