Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 742 บอกโลลาให้ถามฉันเอง

โลล่านอนซบหน้าอยู่กับหมอน

สักพักเธอก็กระซิบ "พ่อคะ หนูเหนื่อยจริงๆ อีกสักสองสามวันค่อยคุยกับเขาได้ไหมคะ"

เฟรเดอริกไม่ได้ตอบ เขาเพียงแต่รีบอุ้มสเตลล่าขึ้นแล้ววางเธอลงในรถเข็นเด็กคันเล็ก ทารกแรกเกิดลืมตากว้างมองเห็นได้ไม่ไกลนัก ทำได้เพียงแค่ส่ายหัวเล็กๆ ไปมา

เฟรเดอริกอดใจไม่ไหวที่จะก้มลงจูบเส้นผมน้...