Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 657 คิงสลีย์ เรามาให้ลูกกันเถอะ!

หลังจากเอ่ยถาม คิงส์ลีย์มองเธอ ใบหน้าอันงดงามละเอียดอ่อนของเขาเต็มไปด้วยความลุ่มหลง เขารู้ดีแก่ใจว่าหากเธอไม่ได้รักเขา เธอย่อมไม่เร่าร้อนถึงเพียงนี้ยามที่พวกเขาอยู่ด้วยกัน

ครู่ต่อมา อมาราก็ดึงสติกลับคืนมาได้ เธอซบหน้ากับลำคออบอุ่นของเขา ถูไถอย่างเชื่องช้า เป็นการผสมผสานระหว่างความเย้ายวนและความใกล้...