Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 620 คราวนี้มาช้ากันเถอะ!

ดวงตาของอามาร่าพร่ามัวเล็กน้อยขณะมองดู พลางนึกถึงความทรงจำอันแสนหวานปนขมขื่นที่ผูกพันอยู่กับแหวนเพชรวงนั้น เธอคิดไม่ออกว่าทำไมคิงส์ลีย์ถึงเอามันออกมา

คิงส์ลีย์รู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่

เขาจับมือเธออย่างแผ่วเบา เขาสูงใหญ่ มือของเขากว้างจนกุมมือของเธอได้มิด เขากุมมือเธอไว้ครู่หนึ่งก่อนจะกระซิบข้างหู...