ค่ำคืนแห่งความหลงใหลกับทนายเศรษฐี

บทที่ 5: กี่ครั้ง

ลิลลี่ตกใจ คว้าตัวเขาแน่น และตะโกน "อีธาน นายกำลังทำอะไรน่ะ?"

อีธานปัดมือเธอออกและผลักลิลลี่ออกไป ประตูถูกล็อก

ด้านนอก ลิลลี่ทุบประตู กระซิบสาปแช่ง แต่อีธานไม่สนใจคำด่าของเธอ

ร่างสูงของอีธานทาบทับเหนือชาร์ล็อต ดวงตาของเขาคมกริบราวกับมีดที่แทงทะลุเธอ

"อีธาน ปล่อยฉันนะ!" ชาร์ล็อตดิ้นรนสุดแรงเกิด แต่เธอไม่สามารถขยับเขาได้แม้แต่นิดเดียว

"ชาร์ล็อต เธอคิดจริงๆ เหรอว่าจะหลุดจากมือฉันได้? พยายามจะสนิทสนมกับเฟรดเดอริคงั้นเหรอ? เธอมีของดีพออะไรกัน? ใครๆ ก็รู้ว่าเขาเลือกผู้หญิงมากแค่ไหน" อีธานเยาะเย้ย น้ำเสียงเต็มไปด้วยการเสียดสี

ชาร์ล็อตกำหมัดแน่น พยายามควบคุมเสียงที่สั่นเทา "อีธาน มันไม่ใช่เรื่องของนายนะ! นายทำลายพ่อฉันไปแล้ว นายยังต้องการอะไรอีก?"

เสียงของอีธานทุ้มต่ำ "เธอเข้าใกล้เฟรดเดอริคแค่เพื่อมาแกล้งฉัน เธอคิดว่าฉันสนเหรอ?"

ชาร์ล็อตรู้สึกขยะแขยง เธอเงยหน้ามองเขา "อีธาน เลิกหลงตัวเองได้แล้ว!"

ริมฝีปากของอีธานบิดเป็นรอยเยาะหยัน เขาคว้าข้อมือเธอ "ชาร์ล็อต เธอต้องกลับมาหาฉันแน่! รอดูเถอะ!"

พูดจบ เขาก็เตะประตูเปิดและเดินออกไป

พวกเขาคบกันมาสี่ปี และเธอทำทุกอย่างเพื่อเขา แต่สุดท้ายกลับถูกทรยศ!

ตอนนี้ชาร์ล็อตเข้าใจแล้วว่าอีธานแค่เล่นกับเธอ เขาไม่เคยตั้งใจจะแต่งงานกับเธอเลย

และเธอก็เคยฝันถึงงานแต่งงานของพวกเขาอยู่เสมอ

ชาร์ล็อตร้องไห้ หัวเราะเยาะตัวเอง

"ชาร์ล็อต" เสียงของลิลลี่ดังมาจากข้างๆ

ชาร์ล็อตเช็ดน้ำตาและเงยหน้าขึ้นมอง แล้วก็ชะงัก

นอกประตู นอกจากลิลลี่กับโรเบิร์ตแล้ว ยังมีเฟรดเดอริคด้วย ชาร์ล็อตก้มหน้าอย่างเก้อเขิน ไม่พูดอะไรสักคำ

ในตอนนั้นเอง ฝนก็เทกระหน่ำลงมาอย่างกะทันหัน โรเบิร์ตดูโทรศัพท์แล้วพูดว่า "ดูเหมือนคืนนี้ฝนจะตกนะ ชาร์ล็อต เธอจะกลับบ้านยังไง? ต้องการให้ไปส่งไหม?"

ชาร์ล็อตกำลังจะตอบ เมื่อโทรศัพท์ของลิลลี่ดังขึ้น หลังจากรับสาย เธอก็พูดกับชาร์ล็อตว่า "ชาร์ล็อต ฉันมีธุระด่วนต้องจัดการน่ะ คุณฮอว์กินส์ คุณช่วยไปส่งเธอหน่อยได้ไหมคะ?"

เฟรดเดอริคมองดวงตาบวมช้ำจากการร้องไห้ของชาร์ล็อต สีหน้าของเขาอ่านไม่ออก

หลังจากครู่หนึ่ง เขาพูดอย่างใจเย็น "ไม่มีปัญหา"

ชาร์ล็อตไม่มีทางเลือกนอกจากออกไปกับเฟรดเดอริค

ข้างนอก ลมพัดแรง และฟ้าแลบแปลบปลาบ ลานจอดรถเป็นแบบเปิดโล่ง และเฟรดเดอริคไปเอารถ

เมื่อเข้าไปในรถแล้ว เธอถอนหายใจยาว เฟรดเดอริคมองเธอแวบหนึ่งแต่ไม่พูดอะไร

ที่ปัดน้ำฝนเคลื่อนไหวเป็นจังหวะ และรถตกอยู่ในความเงียบ แอร์เปิดอยู่ และไม่นานชาร์ล็อตก็เริ่มสั่น ริมฝีปากซีดขาว

ที่ไฟแดง เฟรดเดอริคโยนเสื้อแจ็คเก็ตให้เธอ "ใส่มันสิ"

ชาร์ล็อตขอบคุณเบาๆ เฟรดเดอริคไม่ได้ปิดแอร์ เขาจับจ้องถนนตรงหน้า

ในสายฝนที่เทกระหน่ำ การจราจรติดขัด และรถแทบไม่ได้เคลื่อนที่ผ่านไฟเขียวหลายรอบ

เฟรดเดอริคหยิบซองบุหรี่จากช่องเก็บของ จุดบุหรี่ และพ่นควันเป็นวงกลม อย่างไม่ใส่ใจ เขาถาม "เธอคบกับอีธานมานานแค่ไหนแล้ว?"

ชาร์ล็อตตกใจ

แต่เธอตอบตามตรง "สี่ปีค่ะ"

เฟรดเดอริคดูประหลาดใจ สายตาของเขาทอดมองขาเรียวยาวขาวของเธอ มีแววตาปรารถนาวาบในดวงตาของเขา

เขาขยับตัวเล็กน้อย น้ำเสียงเฉยชา "นอนด้วยกันกี่ครั้งแล้ว?"