Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 499 ซินเทีย เรียกชื่อฉัน!

แอนดรูว์กอดโคลอีไว้แนบอก พลุส่องสว่างทั่วเมืองเป็นประกายหลากสี ในมุมสงบเล็กๆ ของพวกเขาสองคน ทุกอย่างช่างดูสงบสุข

แอนดรูว์กอดโคลอีแน่นขึ้น ปล่อยให้เธอซบศีรษะลงบนไหล่ของเขา หลังจากเงียบไปครู่ใหญ่ โคลอีก็กระซิบ “แอนดรูว์ คุณไม่ต้องทำแบบนี้ก็ได้ ฉันไม่ได้อ่อนแอขนาดนั้นนะ!”

เธอยิ้มน้อยๆ “นั่นมันเรื่องเ...